Ciała obce w przełyku psów i kotów – postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne
Jedną z przyczyn konsultacji gastroenterologicznych w praktyce lekarsko-weterynaryjnej małych zwierząt są ciała obce w przełyku. Niestety na podstawie podstawowych sposobów badania, takich jak: oglądanie oraz omacywanie, są one trudne do rozpoznania, a bardzo często ich zdiagnozowanie wymaga zastosowania badania radiologicznego i/lub endoskopii.
Ciała obce umiejscawiające się w przełyku są najczęstszą przyczyną utrudnionego połykania i zwracania pokarmu (tzw. wymiotów rzekomych). Wśród zwierząt towarzyszących człowiekowi ciała obce w przełyku częściej spotykane są u psów niż u kotów. Wynikać to może z odmiennych zachowań pokarmowych tych zwierząt. Psy z reguły pobierają pokarm łapczywie, stosunkowo szybko go połykając. Natomiast koty jedzą powoli i dokładnie gryzą pobrany pokarm. Predysponowane są psy ras małych, np.: yorkshire terriery czy west highland white terriery. W przełyku istnieją pewne miejsca predylekcyjne, w których ciała obce mogą się klinować. Są to obszary o zmniejszonej rozciągliwości (np.: okolica wpustu do klatki piersiowej, okolica podstawy serca i okolica rozworu przepony) oraz wrodzone lub nabyte zwężenia światła przełyku. Ciałami obcymi mogącymi lokalizować się w przełyku u psów i kotów w większości przypadków są kości, najczęściej drobiowe. Innymi ciałami obcymi stwierdzanymi w przełyku są: haczyki wędkarskie, kamienie, kawałki drewna, pilobezoary, tkaniny, tasiemki, igły, wykałaczki, zabawki oraz specjalne żujki do czyszczenia zębów dla psów i kotów. W zależności od wielkości zwierzęcia i wielkości ciała obcego mogą one prowadzić do częściowej lub całkowitej niedrożności przełyku. Ciała obce zaczopowane w przełyku drażnią błonę śluzową, powodując stan zapalny, a następnie na skutek ucisku mogą doprowadzić do martwicy i perforacji jego ściany (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8).
Postępowanie diagnostyczne w przypadku podejrzenia ciała obcego w przełyku
Rozpoznawanie obecności ciał obcych w przełyku powinno opierać się na informacjach uzyskanych z wywiadu, wyniku badania klinicznego zwierzęcia oraz wynikach badań dodatkowych takich, jak: badanie radiologiczne przeglądowe i/lub kontrastowe oraz ezofagoskopia (2, 3, 4, 6).
Wywiad
W postępowaniu diagnostycznym dotyczącym ciał obcych w przełyku ważną rolę odgrywa wywiad z właścicielem zwierzęcia. Uzyskane w nim informacje powinny pozwolić na: ustalenie zachowań żywieniowych zwierząt, określenie sytuacji, w której ewentualne mogło dojść do połknięcia ciała obcego (np.: podczas zabawy, zjedzenie resztek jedzenia) i jego rodzaju, określenie czasu trwania, rodzaju i nasilenia objawów klinicznych, a przede wszystkim rozróżnienie, czy mamy do czynienia z ulewaniem pokarmu (tzw. wymioty rzekome), co wskazuje raczej na przyczynę znajdującą się w przełyku, czy też z wymiotami, które najczęściej występują w chorobach żołądka (4, 6, 7, 9, 10).
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej choroby są drobnoustroje Actinobacillus pleuropneumoniae (App). Cechą charakterystyczną […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej choroby są drobnoustroje Actinobacillus pleuropneumoniae (App). Cechą charakterystyczną […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Choroby układu oddechowego świń są ważnym problemem zdrowotnym i – w konsekwencji – ekonomicznym w chowie świń. Przyczyny wysunięcia się tej grupy chorób na czoło problemów zdrowotnych to, przede wszystkim, mająca miejsce w Europie około 30 lat temu zmiana systemu chowu świń z drobnotowarowego na średnio- i wielkotowarowy oraz potęgujący się z roku na roku […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Problemy stomatologiczne i wynikające z ich obecności przeszkody w prawidłowym użytkowaniu koni są jedną z częstszych przyczyn interwencji lekarzy weterynarii specjalizujących się w tej dziedzinie. Dowiedziono, że po diagnostyce kulawizn, szczepieniach, diagnostyce i leczeniu chorób układu rozrodczego, badanie przed kupnem/sprzedażą zajmuje najwięcej czasu praktykującym lekarzom weterynarii (1). Ewolucyjna droga od żyjącego we wczesnym Eocenie Hyracotherium […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]