Zaburzenia równowagi u psów

Leczenie obwodowego zespołu przedsionkowego jest przyczynowe. W wypadku zakażenia ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego zalecane jest wykonanie posiewu w celu zidentyfikowania mikroorganizmu oraz terapię na podstawie antybiotykogramu. Chemoterapeutyk, w postaci miejscowej oraz ogólnej, powinien być podawany przez minimum 5-6 tygodni. Należy zwrócić uwagę na fakt, że możliwe jest zapalenie tylko ucha środkowego i wewnętrznego bez jakichkolwiek zmian w kanale słuchowym zewnętrznym. Drogą zakażenia jest wtedy wstępująco trąbka Eustachiusza, z infekcji gardła, lub droga hematogenna, z innego miejsca w organizmie. W wypadku zakażenia podawanie środków kortykosteroidowych nie jest zalecane. Częstą przyczyną obwodowego zespołu przedsionkowego jest ogólnoustrojowa choroba metaboliczna (np. niedoczynność tarczycy), dlatego u psów starszych, predysponowanych, zalecane jest zbadanie w tym kierunku. U zwierząt z ostro przebiegającą chorobą zalecane jest umieszczenie pacjenta w zacienionym pokoju, w spokoju, z minimalnymi manipulacjami przy zwierzęciu. W sytuacji silnego pobudzenia zalecane jest podawanie benzodiazepin (4).

Rokowanie w przypadku obwodowego zespołu przedsionkowego jest dobre, jeżeli leczenie jest celowane, agresywne i odpowiednio wcześnie rozpoczęte. W przypadkach przewlekłych choroba ma często charakter nawrotowy. U części pacjentów, pomimo wyleczenia przyczyny choroby, obserwuje się pozostanie skrzywienia głowy na jedną stronę, niedowład mięśni mimicznych lub permanentny zespół Hornera. Wynika to z trwałego uszkodzenia odpowiednich struktur nerwowych (2).