Zaburzenia równowagi u psów

Szczególnym przypadkiem choroby obwodowej jest obustronny obwodowy zespół przedsionkowy, gdy dochodzi do uszkodzenia obu struktur ucha wewnętrznego. Zwierzęta te wykazują wtedy ciężkiego stopnia dezorientację, szeroką postawę oraz obniżenie pozycji głowy. U pacjentów z zaburzeniami obustronnymi można zauważyć charakterystyczne kiwanie głową na boki oraz niepewny chód, nie obserwuje się natomiast u tych zwierząt skrętu głowy na stronę, rolowania czy oczopląsu (2).

Listę diagnostyki różnicowej dla obwodowego zespołu przedsionkowego przedstawiono w tabeli 1.

Tabela 1. Diagnostyka różnicowa obwodowego zespołu przedsionkowego

Do badań wymaganych w diagnostyce obwodowego zespołu przedsionkowego należą badanie otoskopowe (ryc. 5) oraz badanie radiologiczne puszki bębenkowej (ryc. 7) lub tomografia rezonansem magnetycznym (ryc. 10). W wypadku wystąpienia płynu w puszce bębenkowej zalecane jest przeprowadzenie punkcji błony bębenkowej (myringotomia). Zabieg ten ma charakter diagnostyczny (posiew z uzyskanego materiału) oraz terapeutyczny (zmniejszenie ciśnienia w uchu środkowym). Metodą pomocniczą w diagnostyce zaburzeń przedsionkowych jest badanie potencjałów wywołanych pnia mózgu (BAER) (ryc. 11) (3).

Ten materiał dostępny jest dla zalogowanych użytkowników.

Załóż konto i dołącz do grona użytkowników naszego portalu!

Zaloguj się Zarejestruj się

Chcesz mieć dostęp do wszystkich materiałów na portalu?

Wybierz subskrypcję