Stłuszczenie wątroby kotów

W badaniach biochemicznych krwi można stwierdzić znaczny wzrost aktywności ALP oraz zwiększenie aktywności ALT i AST. Czas półtrwania ALP u kotów jest bardzo krótki (wynosi około 6 godzin), dlatego jego wzrost obserwuje się jedynie w ostrym uszkodzeniu wątroby (6). W stłuszczeniu wątroby ALP jest znacznie podwyższone (4-5-krotnie), a jego wartość jest wyższa niż w przypadku innych chorób wątroby kotów. Wartość GGT w większości przypadków jest w normie lub nieznacznie podwyższona. Stężenie bilirubiny całkowitej jest zazwyczaj podwyższone, a jego wartość uwarunkowana jest stopniem cholestazy wewnątrzwątrobowej. U ponad 50% kotów występują zaburzenia krzepnięcia. W zaawansowanym stadium choroby może pojawić się hipoalbuminemia i hiperamonemia. Pojawienie się hypokalemii w większości świadczy o złym rokowaniu (6). W badaniu morfologicznym można stwierdzić anemię nieregeneratywną z poikilocytozą oraz erytrocyty z ciałkami Heinza. W badaniu USG jamy brzusznej u większości kotów można stwierdzić wzrost echogeniczności wątroby w porównaniu z więzadłem sierpowatym.

Ostateczne rozpoznanie stłuszczenia wątroby kotów stawia się na podstawie biopsji wątroby (1, 2, 3). Jest ona metodą inwazyjną, dlatego przed jej wykonaniem należy ocenić stan kliniczny pacjenta, na podstawie którego można zakwalifikować go do zabiegu. Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są zaburzenia krzepnięcia. Dlatego przed jego wykonaniem należy dokonać oceny parametrów układu krzepnięcia – czasu protrombinowego (PT), ilości płytek krwi, czasu krwawienia, czasu krzepnięcia i stężenia hematokrytu. Biopsja wątroby powinna być wykonywana przez wykwalifikowanego lekarza (1, 2). Zabieg powinien być przeprowadzany w ośrodkach, w których w przypadku wystąpienia powikłań możliwa jest hospitalizacja zwierzęcia i obserwacja pacjenta przez kilka godzin po zabiegu. W celu diagnostyki stłuszczenia wątroby można wykonać biopsję cienkoigłową aspiracyjną. Z uzyskanego materiału należy wykonać rozmaz tzw. „techni...