Przezskórna perikardiotomia balonowa w leczeniu przewlekłego wysięku osierdziowego
Technika zabiegu
Zabieg zazwyczaj wykonywany jest w 4.-6. przestrzeni międzyżebrowej po lewej stronie klatki piersiowej, jednak najbardziej optymalne miejsce nakłucia najlepiej ustalić pod kontrolą USG (6), wybierając lokalizację, gdzie mamy widoczną największą ilość płynu w worku osierdziowym, brak ewentualnych guzów nowotworowych, zgrubień worka osierdziowego itp. (7).
Ze względu na możliwe powikłania, które mogą wystąpić podczas zabiegu, zalecane jest przygotowanie na tyle dużego pola operacyjnego, żeby można było niezwłocznie przeprowadzić ewentualną torakotomię, a co za tym idzie – powinniśmy mieć przygotowany zestaw narzędzi chirurgicznych niezbędny do przeprowadzenia takiego zabiegu.
Pacjenta przed procedurą układamy na mostku lub nieznacznie przechylamy na prawą stronę. Po dokonaniu wyboru miejsca wkłucia znieczulamy nasiękowo okolicę ściany klatki piersiowej. Pod kontrolą USG i/lub fluoroskopu nakłuwany worek osierdziowy igłą atraumatyczną, na którą koniecznie musimy mieć założoną strzykawkę, aby nie doprowadzić do przypadkowej odmy opłucnowej po przejściu przez ścianę klatki piersiowej (ryc. 1a).
Obecność płynu w worku osierdziowym przed rozpoczęciem zabiegu jest jak najbardziej pożądana, ponieważ tworzy wolną przestrzeń pomiędzy ścianą worka i ścianą mięśnia sercowego, co w bardzo dużym stopniu ogranicza ryzyko nakłucia samego serca oraz wyzwolenia potencjalnie groźnych komorowych zaburzeń rytmu, dlatego przed zabiegiem nie wykonujemy perikardiocentezy. Po upewnieniu się, że igła znajduje się wewnątrz worka osierdziowego, możemy bezpiecznie ściągnąć strzykawkę i powinien pojawić się wypływ (przy obecności płynu panuje tam na tyle duże ciśnienie, że nie dojdzie do aspiracji powietrza). Poprzez igłę pod kontrolą fluoroskopową wprowadzamy prowadnik co najmniej 30 cm dłuższy od przygotowanego cewnika balonowego ze specjalnie wyprofilowaną końcówką na kształt litery „J”, co ma przeciwdziałać ewentualnej perforacji jam serca (ryc. 1b, s. 14)....
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2843 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]