Echokardiografia w weterynarii małych zwierząt. Część XII – Echokardiograficzna diagnostyka nabytych chorób serca: kardiomiopatia przerostowa (HCM) u kotów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Echokardiografia w weterynarii małych zwierząt. Część XII – Echokardiograficzna diagnostyka nabytych chorób serca: kardiomiopatia przerostowa (HCM) u kotów

Kardiomiopatia przerostowa – echokardiograficzne zmiany wtórne

Wraz z postępującymi zmianami pierwotnymi mięśniówki lewej komory (przerostem koncentrycznym i zaburzeniami funkcjonalnymi diastolicznymi i systolicznymi) w badaniu echokardiograficznym ujawnić można kolejne, wtórnie pojawiające się nieprawidłowości.

Przerośnięta, pogrubiała przegroda międzykomorowa (szczególnie w jej segmencie bazalnym) powoduje obstrukcję odpływu lewokomorowego. „Zapadający” się w obszar LVOT fragment przegrody międzykomorowej doprowadza do sytuacji podobnej jak w przypadku podzastawkowego zwężenia aorty. Mamy więc do czynienia z tak zwanym dynamicznym SAS i przyspieszeniem przepływu strumienia krwi w LVOT (6, 7, 8). W niektórych przypadkach u kotów z symetrycznym (a więc dotyczącym także wolnej ściany lewej komory) przerostem miokardium dochodzi do przemieszczenia się aparatu mitralnego, silnego zawężenia odpływu aortalnego, a także może dochodzić do powstania przedniego, skurczowego ruchu płatka przedniego zastawki mitralnej (systolic anterior motion, SAM) (ryc. 1). Przemieszczony aparat mitralny, często skrócone struny ścięgniste i przerośnięta IVS powodują podczas fazy skurczu „zasysanie” przedniego płatka zastawki mitralnej do LVOT, co powoduje dodatkowe turbulencje i przyczynia się do powstania tak zwanego efektu Venturiego (7, 8).

Praktycznie zawsze obstrukcyjnej kardiomiopatii przerostowej towarzyszy niewielkiego stopnia niedomykalność zastawki mitralnej. Pojawienie się zwrotnego przepływu mitralnego wynika nie ze zmian degeneracyjnych płatków zastawki, ale z przemieszczenia aparatu mitralnego, skrócenia strun ścięgnistych i SAM. Najczęściej stopień nasilenia niedomykalności jest wprost proporcjonalny do stopnia nasilenia SAM: im większa obstrukcja dynamiczna LVOT, tym większy SAM i tym większy stopień niedomykalności zastawki mitralnej (1, 3, 4, 6).

Zmiany funkcji rozkurczowych i skurczowych mięśniówki lewej komory, przede wszystkim jej zwiększona sztywność, ...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy