Techniki stabilizacji złamań kości udowej u kotów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Techniki stabilizacji złamań kości udowej u kotów

Dyskusja

Techniki stabilizacji złamań za pomocą cerklarza są prostymi i skutecznymi metodami w leczeniu niektórych złamań, znanymi w ortopedii już od XVIII wieku (17). Główną rolą cerklarza jest przekształcenie sił ciągnących na siłę kompresji w miejscu urazu (3, 17). Z tego powodu technika ta najlepiej się sprawdza w złamaniach awulsyjnych, gdy więzadło lub ścięgno w wyniku dużych naprężeń pociąga za sobą element kostny. Dlatego też miejscami predylekcyjnymi do powstania tego typu złamań są przyczepy kostne mięśni i ścięgien (8). Jest to jednak metoda, której nie należy używać jako samodzielnej techniki, szczególnie w złamaniach trzonów kości długich, nawet u małych psów czy kotów.

W takich przypadkach powinno się ją łączyć z zastosowaniem gwoździa śródszpikowego lub płytą kostną (3, 12). Argumentuje się to brakiem przeciwdziałania cerklarza siłom zginania oraz kompresji działającym na kość, a dodatkowo nieznacznym oddziaływaniem na siły rotacyjne (6). Dlatego też w wyżej opisanym przypadku klinicznym zastosowanie dwóch cerklarzy nie było wystarczającą metodą do stabilizacji tego typu złamania, czego skutkiem było ponowne przerwanie konstrukcji kostnej oraz zaburzenia osi kończyny, mimo stosowania się do zaleceń lekarza prowadzącego przez właściciela.

Ważną rolę w gojeniu się złamań odgrywa biologiczna osteosynteza tkanki kostnej (9, 19). Wymaga ona minimalnego obchodzenia się z odłamami kostnymi. Możliwe jest to dzięki małoinwazyjnym podejściom chirurgicznym (dostęp zamknięty lub otwarty z minimalnym naruszeniem tkanek) oraz redukcji pośredniej złamania (brak manipulacji w obszarze złamania; odtwarzana jest odpowiednia długość kości oraz rotacja odłamów kostnych) (1, 3, 13).

Teoria biologicznej osteosyntezy wyklucza się z użyciem cerklarza jako metody stosowanej do stabilizacji złamania. Ma to swoje podłoże w dużym ryzyku martwicy naczyń podczas wiązania cerklarza na kości.

Teoretyczna martwica może wynikać z trzech mechanizmów:

bezpośred...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy