Perikardiektomia torakoskopowa. Wskazania i techniki u małych zwierząt. Część II/Thoracoscopic pericardectomy. Indications and techniques in small animals. Part II
Powikłania śródoperacyjne
Większość przypadków krwawienia daje się opanować, lecz może być wskazana konwersja do zabiegu otwartego. W jednym badaniu donoszono o konieczności konwersji po krwawieniu z dobrzusznej części śródpiersia (39). W naszym doświadczeniu do krwotoków doszło w 2 przypadkach, raz z powodu omyłkowego nakłucia mięśnia sercowego u psa, które nie wymagało konwersji do zabiegu otwartego, natomiast drugi przypadek wydarzył się z powodu nakłucia przedsionka u kota, którego operowano z powodu chylothorax i chylopericardium; u kota wykonywano perikardiektomię w ułożeniu bocznym. W tym przypadku konieczna była szybka konwersja.
Zdarza się, że osierdzie jest bardzo grube, zmienione zapalnie i niemożliwa jest lokalizacja nerwu przeponowego pomimo powiększenia kamery. Wówczas należy z bardzo daleko posuniętą ostrożnością preparować dogrzbietową jedną trzecią worka osierdziowego. Uszkodzenie nerwu przeponowego zgłaszano w dwóch badaniach, w których pacjenci ułożeni byli w pozycji grzbietowej (35) (33).
Powikłania pooperacyjne
Większość z tych powikłań nie jest typowych dla perikardiektomii, mogą one wystąpić w przypadku każdej operacji torakoskopowej. W przypadku jednego psa z inwazyjną mezoteliomą powodującą wysięk do osierdzia i opłucnej odnotowano powikłanie w postaci przerzutu w miejscu wprowadzenia kaniuli (41).
Choć nie mamy informacji o żadnym innym przypadku tego typu, trzeba wiedzieć, że może istnieć ryzyko zanieczyszczenia miejsca wprowadzenia kaniuli komórkami nowotworowymi albo w wyniku wyciekania płynu opłucnowego, albo podczas usuwania wyciętej części osierdzia, jeśli wysięk jest pochodzenia nowotworowego. W takich przypadkach do usuwania materiału zaleca się stosowanie woreczków na tkanki.
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!