Zastosowanie inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2

Zastosowanie inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2) w leczeniu cukrzycy oraz opóźnianiu postępu przewlekłej choroby nerek u psów i kotów

Cukrzyca u zwierząt, szczególnie u kotów i psów, stanowi wyzwanie terapeutyczne, wymagające skutecznych i bezpiecznych metod leczenia. Inhibitory SGLT2 (flozyny) to nowoczesna klasa leków, które poprzez zwiększenie wydalania glukozy z moczem obniżają glikemię, jednocześnie wykazując działanie kardio- i nefroprotekcyjne. Welagliflozyna została zatwierdzona w 2023 r. do leczenia cukrzycy u kotów, podczas gdy empagliflozyna jest rozważana w zastosowaniach off-label, szczególnie u psów. Artykuł przedstawia aktualne dane dotyczące zastosowania flozyn w leczeniu cukrzycy oraz ich potencjalnego wpływu na opóźnianie postępu przewlekłej choroby nerek.

Mechanizm działania flozyn

Flozyny, takie jak welagliflozyna i empagliflozyna, hamują kotransporter sodowo-glukozowy 2 (SGLT2) w cewkach proksymalnych nerek, odpowiedzialny za wchłanianie zwrotne 90% glukozy z przesączu kłębuszkowego. Ich działanie prowadzi do:

• zwiększonego wydalania glukozy z moczem (glukozurii), co obniża stężenie glukozy we krwi niezależnie od działania insuliny,
• diurezy osmotycznej poprzez zwiększone wydalanie sodu, co zmniejsza objętość wewnątrznaczyniową i ciśnienie krwi,
• redukcji stresu oksydacyjnego i procesów zapalnych w nerkach, co przyczynia się do ochrony nerek przed uszkodzeniem,
• zmniejszenia ciśnienia wewnątrzkłębuszkowego, co ogranicza progresję mikroangiopatii nerkowej.

Mechanizm ten jest szczególnie korzystny u [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas