Zespół Cushinga u psów – diagnostyka laboratoryjna

Test hamowania niską dawką deksametazonu – dobra wrażliwość i specyficzność

Zasada wykonania:

Pobranie krwi = wartość podstawowa kortyzolu. Iniekcja 0,01 mg deksametazonu/kg m.c. i.m. Pobranie krwi: 8 godzin po podaniu deksametazonu = wartość supresyjna.Pobranie krwi po 4 godzinach od podania deksametazonu może pomóc w zdiagnozowaniu przysadkowej lub nadnerczowej formy zespołu Cushinga.

*Wyższa Szkoła Medycyny Weterynaryjnej w Hanowerze zaleca po przeprowadzeniu nowszych badań dawkę 0,02 mg deksametazonu.

Fizjologicznie na skutek ujemnego sprzężenia zwrotnego po ok. 2-3 godzinach od podania deksametazonu dochodzi do hamowania uwalniania ACTH i syntezy kortyzolu w nadnerczach – taki stan utrzymuje się do 48 h.W przypadku nadnerczowego syndromu Cushinga guzy kory nadnerczy syntetyzują kortyzol niezależnie od poziomu ACTH w przysadce, dlatego podanie egzogennego kortykosteroidu i związane z tym zmniejszenie uwalniania ACTH tylko w niewielkim stopniu wpływa na poziom kortyzolu we krwi. Natomiast w przypadku przysadkowego syndromu Cushinga produkcja ACTH odbywa się niezależnie od ujemnego sprzężenia zwrotnego, dlatego podanie egzogennego kortykosteroidu może wpłynąć w niewielkim stopniu lub jedynie na krótki czas na wydzielanie ACTH i syntezę kortyzolu.

Test hamowania wysoką dawką deksametazonu

Pozwala na rozróżnienie postaci przysadkowej od nadnerczowej, szczególnie kiedy test hamowania niską dawką daje wynik wątpliwy.Zasada wykonania:

Pobranie krwi = wartość podstawowa kortyzolu. Iniekcja 0,1 mg deksametazonu/kg m.c. Pobranie krwi po 8 godzinach – wartość supresyjna.Pobranie krwi po 4 godzinach od iniekcji dostarcza informacji o wydłużonym czasie spadku kortyzolu.

Ocena testu:

Postać przysadkowa: jedna wartość lub obie wartości supresyjne < 50% wartości podstawowej kortyzolu (lub < 10 ng/ml).Postać nadnerczowa: obie wartości supresyjne > 50% wartości podstawowej kortyzolu (lub > 10 ng/ml).