Zastosowanie ozonoterapii w dermatologii weterynaryjnej

Skóra jest jednym z największych narządów organizmu; spełnia ona wiele funkcji. Ochraniając ciało, jest bardzo narażona na czynniki zewnętrzne. Często dochodzi do jej zranień, otarć i ran. Ich następstwem jest przerwanie ciągłości i wówczas tworzą się wrota do wniknięcia wielu patogenów.

Zakażenia bakteryjne są częstymi przypadkami dermatologicznymi, w których mamy problem z leczeniem. Jest to niekiedy wyzwanie terapeutyczne dla lekarza, stwarzając nawet frustrujące sytuacje, szczególnie gdy występuje zjawisko lekooporności.

Rozszerzająca się lekooporność, a przez to pojawienie się trudności terapeutycznych, skłania do poszukiwania nowych oraz doskonalenia znanych już metod i środków leczniczych w zwalczaniu i pokonywaniu drobnoustrojów. Jedną z nich jest ozonoterapia.

Właściwości biologiczne ozonu i podstawy jego wykorzystania w medycynie

Ozon ma istotny wpływ na życie organizmów żywych na Ziemi, w atmosferze warstwa ozonowa chroni nas przed skutkami promieniowania kosmicznego. W medycynie wykorzystywane są jego właściwości bakterio-, wiruso- i grzybobójcze. Ma on bezpośredni lub pośredni wpływ na szereg procesów biochemicznych zachodzących w organizmie.

Wykazano bardzo silne działanie bakteriobójcze ozonu wobec wielu bakterii tlenowych, jak również beztlenowych (Escherichia coli, Proteus vulgaris, Staphyloccocus aureus). Podawany w formie gazowej, zabija bakterie w kilka lub kilkanaście minut. W formach oleistych lub roztworach wodnych czas ten jest dłuższy. Do tej pory nie stwierdzono lekooporności drobnoustrojów na ozon, co jest bardzo istotne z punktu widzenia terapeutycznego.

Grzybobójcze działanie ozonu dowiedziono w przypadku Candidia, Trychophyton, Microsporum.

Najlepiej poznanym procesem działania ozonu jest jego wpływ na czerwone ciałka krwi, zmniejsza on rulonizację krwinek, czyli ich zlepianie, przez co usprawnia się krążenie w naczyniach krwionośnych. Erytrocyty szybciej oddają tlen. W ten sposób następuje lepsze dotlenienie i ...