Wybrane aspekty wykonywania zawodu technika weterynarii – cz. II

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie prawnych uwarunkowań wykonywania zawodu technika weterynarii. W artykule zostanie przedstawiona problematyka związana z zakresem czynności, które mogą być podejmowane samodzielnie lub pod nadzorem lekarza weterynarii przez technika weterynarii.

Zabiegi fizykoterapeutyczne to zabiegi, które wykonuje się, wykorzystując zjawiska fizyczne, np. prąd, światło, temperaturę. Jest kilka rodzajów zabiegów fizykoterapii: elektroterapia, magnetoterapia, sonoterapia, termoterapia, hydroterapia, laseroterapia. Zabiegi medycyny niekonwencjonalnej (np. akupunktura) nie mieszczą się w tym zakresie. Wątpliwości prawne budzić może wykonywanie przez techników weterynarii (którzy nie ukończyli stosownych kursów, umożliwiających uzyskanie kwalifikacji np. w zawodzie zoofizjoterapeuty) zabiegów fizjoterapeutycznych, w szczególności kinezyterapii (zabiegów dotyczących ruchu i wysiłku fizycznego – bieżnie, uprzęże, wózki) i masażu. Należy przypomnieć, że pojęcie fizjoterapii jest szersze od fizykoterapii. Fizykoterapia jest jednym z rodzajów fizjoterapii i tych pojęć nie należy uznawać za tożsame.

Zgodnie z cytowanym w pierwszej części artykułu Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2011 roku w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego wyodrębniono oddzielny zawód zoofizjoterapeuty i określono dla niego kod wg Klasyfikacji Zawodów i Specjalności – 516406 (tab. 1). Zawód zoofizjoterapeuty może wykonywać osoba, która ukończyła kurs umożliwiający uzyskanie kwalifikacji w zawodzie zoofizjoterapeuty i zdała pozytywnie egzamin przed komisją powołaną przez organizatora kursu. Warunkiem uczestniczenia w kursie jest wykształcenie średnie o dowolnym kierunku i ukończenie 18. roku życia. Kursy umożliwiające uzyskanie powyższych kwalifikacji organizowane są przez niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego.

Praca zoofizjoterapeuty polega między innymi na przeprowadzeniu wywiadu z opiekunem zwierzęcia, wykonywaniu badań klinicznych na potrzeby zoofizjoterapii i opracowywaniu indywidualnego programu podniesienia sprawności pacjenta. Zoofizjoterapeuta odpowiada za bezpieczeństwo zabiegów fizjoterapeutycznych oraz informuje opiekuna zwierzęcia o przeciwwskazaniach do poszczególnych form terapii. Poza przygotowaniem pacjenta weterynaryjnego do zabiegów fizjoterapeutycznych (golenie sierści, przemywanie ran, odtłuszczenie skóry, zmiana opatrunku) wykonuje zabiegi fizykoterapeutyczne, kinezyterapeutyczne i masaże. Część kompetencji i uprawnień zawodowych technika weterynarii i zoofizjoterapeuty pokrywa się (zabiegi fizykoterapeutyczne), a część dotyczy wyłącznie zawodu zoofizjoterapeuty (kinezyterapia i masaże). Oczywiście zabiegi fizjoterapii (zgodnie z obowiązującym prawem) będzie mógł wykonywać również technik weterynarii po uzyskaniu dodatkowej specjalności zawodowej – zoofizjoterapeutycznej.