Techniki wykonywania podstawowych projekcji radiologicznych – cz. I

Celem artykułu jest przedstawienie i opisanie metod przeprowadzania podstawowych technik badania radiologicznego w medycynie weterynaryjnej psów i kotów. Poniżej zostały opisane główne techniki wykonywania badań rentgenowskich klatki piersiowej, jamy brzusznej, kręgosłupa oraz szkieletu kończyn, w najczęściej wykonywanych projekcjach przy zastosowaniu pionowej wiązki centralnej. Ryciny zawarte w artykule obrazują zasięg wiązki i punkty padania wiązki promienia centralnego stosowane do opisanych radiogramów.

Ułożenia pacjentów określane są względem kierunku przenikania przez ciało pacjenta wiązki centralnej promienia rentgenowskiego od punktu wniknięcia do punktu wyjścia (2). Wyróżnia się następujące projekcje:

• grzbietowo-brzuszną (dorsalno-ventralna/DV): pacjent jest ułożony w pozycji mostkowej,
• brzuszno-grzbietową (ventralno-dorsalna/VD): pacjent jest ułożony w pozycji grzbietowej,
• projekcje boczne (lateralne) – wyróżnia się projekcję prawo-lewoboczną, w której pacjent ułożony jest na lewym boku, a promienie rentgenowskie z lampy są emitowane na jego bok prawy, oraz projekcję lewo-prawoboczną, z pacjentem spoczywającym na stole na prawym boku.