Głos w sprawie głośnych psów czyli co robić, gdy pies szczeka i szczeka

Szczekanie jako sposób porozumiewania się

Oczywiście szczekanie jest przede wszystkim właściwym psom sposobem porozumiewania się z ludźmi i innymi zwierzętami. Psy szczekają w odpowiedzi na szczekanie innych psów i by zakomunikować coś człowiekowi, na przykład chęć wyjścia na spacer, pojawienie się w domu gości lub domownika, który wraca z pracy, ochotę na smakołyk znajdujący się w szafce, do której akurat sięgamy, lub kiedy coś niezwykłego wykryją ich wrażliwe zmysły. Jeśli wzmocnimy to zachowanie w opisany powyżej sposób, pies będzie je powtarzał. Wszystko w porządku w sytuacji, kiedy nam się to podoba, kiedy lubimy psa szczekającego, by na przykład zachęcić nas do wyjścia na spacer. Są jednak okoliczności, kiedy szczekanie nie jest do zaakceptowania, choćby dlatego, że jest w domu małe dziecko, które akurat śpi. Dlatego powinniśmy nauczyć pupila, że tylko ciche zachowanie może przynieść korzyść.

Szczekanie motywowane popędem łowieckim

Wiele psów nie może się oprzeć widokom szybko poruszających się obiektów, jak: rowerzyści, biegacze, przesuwające się za oknem samochodu elementy krajobrazu. Takie psy obdarzone są silnym popędem łowieckim, dlatego odczuwają ekscytację i potrzebę gonienia czegoś, co porusza się lub ucieka. Tę potrzebę można i trzeba zaspokoić przez umożliwienie zwierzęciu pościgu i chwytania w codziennych zabawach lub sporcie, takim jak chociażby frisbee. Jeśli pies ma możliwość prezentowania naturalnego dla niego zachowania właśnie w taki sposób, będzie miał mniejszą motywację do tego, by w podróży samochodem czy pozostawiony na posesji, szczekał bez opamiętania. Dopiero wtedy możemy pomyśleć, by nauczyć go w takich sytuacjach spokoju i odpoczynku, oferując na przykład gryzaki.

Szczekanie jako przejaw agresji

Zwierzęta rywalizują ze sobą o ograniczone z natury zasoby. Dlatego muszą posiadać w repertuarze zachowań także zachowania polegające na zniechęcaniu, odstraszaniu, grożeniu czy fizycznym ataku na przeciwnika. Psy dysponują bogatym językiem sygnałów grożących, do których zaliczamy postawy, stroszenie sierści na grzbiecie, marszczenie kufy i odsłanianie zębów, kłapanie zębami, i oczywiście szczekanie. Jeśli szczekanie motywowane jest chęcią przegonienia rywala, a pies zachowuje się agresywnie wobec innych psów lub ludzi, najlepiej poprosić o pomoc behawiorystę, który oceni emocje zwierzęcia i przeprowadzi program modyfikacji emocji i zachowania.

Powody, dla których psy nadmiernie szczekają, są różne, a co ważne, wzajemnie się nie wykluczają. Pies szczekający ze strachu może jednocześnie być sfrustrowany, bo pozostaje długie godziny bez zajęcia, może też instynktownie bronić terytorium i szukać uwagi człowieka. Jeśli sytuacje wyzwalające szczekanie będą się powtarzały, strach ustąpi miejsca agresji i chęci przegonienia intruza. Dlatego, mimo że możemy wyodrębnić odmienne przyczyny, musimy umieć oceniać powody i przejawy szczekliwości w sposób całościowy. Podobnie kompleksowy powinien być program modyfikacji zachowania uwzględniający możliwie wszystkie przyczyny problemu i przewidujący interwencje w odniesieniu do wszystkich przyczyn szczekliwości.