Sposoby badania układu pokarmowego u psów i kotów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Sposoby badania układu pokarmowego u psów i kotów

Badanie układu pokarmowego
fot. thinkstock

Układ pokarmowy służy do pobierania, trawienia i wchłaniania pokarmów oraz do usuwania resztek pokarmowych. Jego budowa jest w dużej mierze zależna od rodzaju pokarmu trawionego przez zwierzę.

Badanie układu pokarmowego to zabieg wykonywany przez technika weterynarii pod bezpośrednim nadzorem lekarza weterynarii. Istnieje szereg metod umożliwiających to badanie. Do najbardziej popularnych należy zaliczyć: wywiad i badanie kliniczne (oglądanie, omacywanie, opukiwanie), badanie krwi, endoskopię, ultrasonografię, badanie radiologiczne, badanie kału oraz sondowanie żołądka.

Ultrasonografia

Jest bardzo popularnym i ogólnie dostępnym badaniem całej jamy brzusznej. Diagnostyka pacjentów z dolegliwościami dotyczącymi jamy brzusznej zazwyczaj rozpoczynana jest od badania klinicznego oraz od badania USG. Są one bezpieczne, nieinwazyjne i tanie. Obecność gazów w przewodzie pokarmowym bardzo utrudnia ocenę, dlatego tak ważne jest odpowiednie przygotowanie pacjenta do badania. Minimum pięć godzin przed badaniem pacjent nie powinien pić i jeść. Konwencjonalne badanie ultrasonograficzne odbywa się przez powłoki brzuszne.

Z kolei ultrasonografia endoskopowa polega na wprowadzeniu głowicy USG do światła przewodu pokarmowego i obserwowaniu narządów od wewnątrz (u koni robi się USG per rectum przy diagnostyce ciąży). Badanie to umożliwia bardzo dobrą ocenę struktur przewodu pokarmowego, a także dokładną analizę ich zależności z tkankami otaczającymi. Jaki jest ich wpływ, nacisk i ewentualne naciekanie, co może wiązać się z bliską lokalizacją procesów patologicznych?

Rentgenodiagnostyka

W diagnostyce przewodu pokarmowego zazwyczaj stosuje się badanie radiologiczne jedno- lub dwukontrastowe. Można wykonać także klasyczne zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej, pozwalające m.in. wykryć obecność cieniujących ciał obcych, skrętu żołądka itp. W badaniu dwukontrastowym podaje się jednocześnie dwa środki – dwutlenek węgla jako ujemny środek cieniujący oraz siarczan baru jako dodatni środek cieniujący. Badanie to stosowane jest do oceny przełyku, żołądka, jelita cienkiego i grubego.

Pozwala uwidocznić zmiany w postaci uwypukleń takich jak polipy oraz zmian wklęsłych jak na przykład uchyłki i wrzody. Badanie jednokontrastowe polega na podaniu doustnym siarczanu baru. Pozwala ono na ocenę zarysu i światła przewodu pokarmowego.

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy