Rola diety w chorobie zapalnej jelit u psów

fot. istockphoto.com

Obecnie wśród lekarzy weterynarii normalną praktyką w przypadku choroby zapalnej jelit psów jest zalecanie, oprócz leków przeciwbakteryjnych, przeciwzapalnych czy immunosupresyjnych, zmiany diety na nową. Jakie są jednak dowody potwierdzające konieczność zmiany diety? Czy sposób żywienia odgrywa jakąś rolę w etiologii IBD u psów i czy zmiana diety zawsze jest korzystna? W artykule tym przyjrzymy się, jaką rolę odgrywa dieta w etiopatogenezie i leczeniu IBD u psów.

Termin „choroba zapalna jelit” obejmuje grupę przewlekłych enteropatii, które charakteryzują utrzymujące się lub nawracające zaburzenia i stan zapalny w przewodzie pokarmowym. Przyjmuje się, że IBD jest efektem wzajemnych złożonych oddziaływań czynników, takich jak cechy genetyczne gospodarza, mikrośrodowisko jelit (głównie bakterie i składniki pokarmowe), system immunologiczny oraz środowiskowe czynniki inicjujące stan zapalny w jelitach. Nieznane są jednak poszczególne etapy prowadzące do powstania IBD ani przyczyny różnorodności objawów i nieprzewidywalnych reakcji na leczenie.

Wykazano, że u pacjentów z chorobą zapalną jelit, której towarzyszy występowanie zapalenia ziarniniakowego lub neutrofilowego, należy zastosować szczegółową diagnostykę w celu wykrycia czynników zakaźnych i następnie wyeliminować je za pomocą odpowiednio dobranej terapii. Jednakże najczęściej obserwowanymi zmianami patologicznymi u psów z IBD są nacieki błony śluzowej z udziałem limfocytów i plazmocytów, zanik kosmków jelitowych i rozszerzenie naczyń limfatycznych. Takiemu pacjentowi zazwyczaj zalecamy dietę. Mając na uwadze powyższe informacje, jakie mamy dowody potwierdzające sens stosowania diety w leczeniu IBD u psów?

Dowody potwierdzające znaczenie diety w leczeniu IBD

Enteropatie związane z rasą

Setery irlandzkie są predysponowane do rozwoju enteropatii glutenozależnej; wiadomo, iż jest to wada autosomalna recesywna.

Występowanie niepożądanych reakcji na kukurydzę, tofu, serek ...