Praca behawiorysty w schronisku dla zwierząt
Szkolenia pracowników i wolontariuszy
Innym, nie mniej ważnym, obszarem działania behawiorysty są szkolenia pracowników i wolontariuszy. Dotyczą one zarówno zachowania i sposobu komunikowania się zwierząt, jak i zasad zapewnienia im dobrostanu, czyli sposobów realizacji wyżej wymienionych pięciu wolności.
Edukacja opiekunów psów, począwszy od najprostszych spraw, jak odpowiedni sposób podchodzenia do psów, zapinania smyczy, po bardziej złożone, jak postępowanie z psami agresywnymi, ogólne zasady bezpieczeństwa w pracy z psami czy rozpoznawanie złego samopoczucia i choroby, jest podstawą sprawowania przez nich prawidłowej opieki nad zwierzętami. To opiekunowie widzą swoich podopiecznych najczęściej i najwcześniej są w stanie zauważyć nietypowe dla nich zachowania, które mogą świadczyć o chorobie lub złym samopoczuciu. Dlatego ta wiedza jest dla nich niezbędna, aby mogli odpowiednio wcześnie reagować i ograniczać cierpienie zwierząt.
Kluczową rolę w zapewnieniu psom poczucia bezpieczeństwa i komfortu ma odpowiedni dobór psów w boksach, taki, aby nie dochodziło między nimi do starć czy zastraszania jednego psa przez inne. W związku z tym opiekunowie powinni zostać przeszkoleni, na co zwracać uwagę w zachowaniu psów w boksach oraz w jaki sposób przedstawiać sobie nowe psy i łączyć je w grupy w boksach i na wybiegach, aby eliminować ryzyko pogryzień i zminimalizować ich stres.
Szkolenia wolontariuszy są równie ważne, jak szkolenia opiekunów zwierząt. Dotyczą one prawidłowego postępowania z psami w boksach i na spacerach, ale także, z uwagi na uczestnictwo wolontariuszy w procesie adopcji, w wizytach poadopcyjnych oraz ich bezpośredni kontakt z osobami, które adoptowały zwierzęta ze schroniska, powinny obejmować zasady postępowania ze zwierzęciem w pierwszym okresie po adopcji. Wolontariusz, który dobrze zna danego psa i ma wiedzę z zakresu rozwiązywania nieskomplikowanych problemów związanych z zachowaniem, jak np.: załatwianie się w domu, ciągnięcie na smyczy czy problemy z samotnym zostawaniem w domu, które mogą pojawić się w nowym domu, jest w stanie skutecznie pomóc osobie adoptującej w pierwszym okresie po adopcji. W przypadku poważniejszych zaburzeń zachowania lub braku efektu zaleceń uzyskanych od wolontariusza korzysta się dodatkowo z pomocy behawiorysty.
Podsumowanie
Niewiele schronisk w Polsce ma możliwość zatrudnienia behawiorysty lub odpowiedniej liczby behawiorystów w stosunku do liczby zwierząt. W takich sytuacjach bardzo pomocne jest stworzenie systemu praktyk dla studentów kursów i studiów związanych z kierunkami etologii i zoopsychologii. Odpowiednio zorganizowane praktyki są z jednej strony bardzo dobrym narzędziem edukacyjnym dla studentów, a z drugiej strony – stanowią znaczącą pomoc w pracy z psami. Często po odbytych praktykach decydują się oni na dalszą pracę w schronisku w charakterze wolontariuszy. Coraz częściej zdarza się także, że wolontariusze w kolejnym kroku decydują się na podjęcie pracy w schronisku.
Efektywność pracy behawiorysty zależy w dużej mierze od jego współpracy z opiekunami zwierząt, wolontariuszami, lekarzem weterynarii i pracownikami biura adopcji. Ścisła współpraca i wzajemna komunikacja są kluczowe do osiągnięcia wysokiego współczynnika udanych adopcji, na czym najbardziej zależy wszystkim osobom zaangażowanym w schronisku. Drugim nadrzędnym celem do osiągnięcia, nie mniej ważnym od udanych adopcji, jest zapewnienie dobrostanu przebywającym w schronisku zwierzętom, szczególnie, że niektóre z nich spędzają tam całe swoje życie lub znaczącą jego część.
lek. wet. Jolanta Łapińska
zoopsycholog, behawiorysta
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Sposoby szerzenia się choroby Pleuropneumonia szerzy się drogą aerogenną od świni do świni, trzoda chlewna jest bowiem głównym rezerwuarem zarazka. Inne gatunki zwierząt, takie jak bydło czy owce, mogą być przypadkowymi nosicielami App, jednak nie odgrywają istotnej roli w szerzeniu się tego drobnoustroju. Jest prawdopodobne, że pewną rolę w epizootiologii omawianej jednostki chorobowej odgrywać mogą […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Sposoby szerzenia się choroby Pleuropneumonia szerzy się drogą aerogenną od świni do świni, trzoda chlewna jest bowiem głównym rezerwuarem zarazka. Inne gatunki zwierząt, takie jak bydło czy owce, mogą być przypadkowymi nosicielami App, jednak nie odgrywają istotnej roli w szerzeniu się tego drobnoustroju. Jest prawdopodobne, że pewną rolę w epizootiologii omawianej jednostki chorobowej odgrywać mogą […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Zapobieganie Profilaktyka pleuropneumonii musi być wielokierunkowa. Biorąc pod uwagę fakt, że wystąpienie choroby w stadach wrażliwych na zakażenie wiąże się zazwyczaj z wprowadzeniem do chlewni pozornie zdrowych nosicieli App, zasadniczym elementem w ochronie takich stad jest serologiczna kontrola wszystkich świń wprowadzanych do chlewni. W przypadku wprowadzania do stada App serododatniego zwierząt wolnych od App celowe […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Sondy (ryc. 3) umożliwiają dokładne oczyszczanie szpar międzyzębowych oraz fizjologicznie lub niefizjologicznie występujących nieregularności zębów. Tarniki stanowią kluczowe narzędzie pracy lekarzy weterynarii, którzy w swojej ofercie mają zabieg odontoplastyki. Jeszcze do niedawna zastosowanie znajdowały jedynie tarniki ręczne, w obecnych czasach, ze względu na dużą dostępność i przystępną cenę, coraz częściej stosowane są tarniki mechaniczne (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]