Praca behawiorysty w schronisku dla zwierząt

Dla tych, którzy chcą pracować w zawodzie zoopsychologa/behawiorysty, praktyka w schronisku jest szczególnie przydatna, ponieważ daje możliwość szybkiego rozwoju oraz zdobycia doświadczenia w pracy ze zwierzętami.

W ostatnich latach coraz bardziej popularny staje się zawód zoopsychologa, zwanego też behawiorystą czy psychologiem zwierzęcym. Coraz więcej osób kształci się w tym kierunku, a następnie rozpoczyna własną praktykę. Dla tych, którzy chcą pracować w zawodzie zoopsychologa/behawiorysty, praktyka w schronisku jest szczególnie przydatna, ponieważ daje możliwość szybkiego rozwoju oraz zdobycia doświadczenia w pracy ze zwierzętami. W odróżnieniu od konsultacji w ramach prywatnej praktyki, które polegają głównie na pracy z ludźmi, właścicielami zwierząt, w schronisku pracuje się bezpośrednio ze zwierzętami.

Jest to zupełnie inny rodzaj pracy, który daje rzeczywistą możliwość poznania psychiki zwierząt i nabycia umiejętności budowania z nimi relacji, co jest podstawą wszelkiej pracy behawioralnej. W Polsce najwięcej jest schronisk dla psów – i to one są najliczniejszymi zwierzętami schroniskowymi. Znacząco mniej jest schroniskowych kotów, czasami trafiają się szczury czy króliki. Z tego powodu działalność behawiorysty w schronisku dotyczy w głównej mierze psów, a w znacząco mniejszym stopniu – kotów. Z uwagi na to poniższy artykuł będzie koncentrował się na aspektach dotyczących pracy z psami.

Praca behawiorysty w schronisku obejmuje kilka obszarów. Jednym z nich jest przeprowadzanie oceny behawioralnej poszczególnych zwierząt i identyfikacji problemów związanych z ich zachowaniem.

Ocena profilu osobowości psa

Psy po przyjęciu do schroniska trafiają na kwarantannę, gdzie przebywają 10-14 dni. Jest to dla nich najtrudniejszy okres. Wskutek drastycznej zmiany warunków życia są w szoku, są zagubione i wylęknione. W tym czasie psy wymagają szczególnie intensywnej opieki ze strony behawiorysty, która jest kluczowa w profilaktyce zaburzeń zachowania, ale także umożliwia dokonanie wstępnej oceny każdego z psów i pozwala określić wytyczne do dalszej nad nimi opieki oraz doboru odpowiedniego opiekuna, optymalnego rodzaju boksu i psiego towarzystwa.

W przypadku psów z problemami behawioralnymi kolejnym etapem ich pobytu w schronisku jest poddanie ich odpowiedniej terapii, działaniu wzbogaconego środowiska i modyfikacji zachowań poprzez stosowanie odpowiednich programów behawioralnych. Te psy znajdują się pod stałą opieką behawiorysty i nie kwalifikują się do adopcji. Dopiero po uzyskaniu satysfakcjonującej poprawy ich stanu i zachowania są one przekazywane pod dalszą opiekę wolontariuszom i jednocześnie do adopcji.

W przypadku wszystkich psów w schronisku kluczową rolę odgrywa określenie profilu ich osobowości i indywidualnych potrzeb, tak, aby można było dopasować do każdego z nich odpowiedni typ nowych właścicieli i optymalne warunki życia. Dokładne poznanie psów możliwe jest poprzez ich obserwację w różnych kontekstach, co w codziennym schroniskowym życiu jest trudne do osiągnięcia, bo schroniska dla zwierząt zlokalizowane są zwykle poza miastem. Dlatego bardzo pomocne są różne akcje z udziałem psów schroniskowych organizowane w centrum miast. Dają one możliwość obserwacji zachowań psów na ulicy, w tłumie, wśród dużej liczby bodźców i w trudnych dla nich warunkach, co jest niezwykle pomocne w dokładnym ich poznaniu i określeniu optymalnych warunków życia dla każdego z nich.