Płyty kostne w ortopedii małych zwierząt. Cz. II
Sposoby zakładania płyt kostnych
Po wcześniejszym zdiagnozowaniu i zaklasyfikowaniu złamania oraz przygotowaniu zarówno pacjenta, jak i implantów, których planujemy użyć podczas zabiegu, należy wybrać optymalny dostęp, który pozwoli nam przeprowadzić planowany zabieg. W zależności od stopnia uszkodzenia tkanki kostnej oraz spodziewanej możliwości odprowadzenia złamania z przywróceniem funkcji kończyny wybieramy odpowiedni dostęp, który umożliwi nam położenie płyty kostnej w prawidłowy sposób. Możemy wyróżnić dwa sposoby dostępu: klasyczny (z pełnym bądź częściowym uwidocznieniem tkanki kostnej, pozwalający na prawidłowe położenie płyty kostnej i dopasowanie odłamów kostnych) oraz dostęp charakteryzujący się bardzo małą inwazyjnością tkanek miękkich tj. Minimally Invasive Percutaneous Plating (MIPO) (ryc. 1).
Dostęp klasyczny
Należy podkreślić, że nie można rozważać obu typów dostępów w kategoriach wyższości jednego nad drugim. Każde z tych podejść ma zarówno swoje wady, jak i zalety. I mimo że MIPO jest w ostatnim czasie mocno faworyzowane, przeprowadzenie tej techniki w nieprawidłowy sposób lub w nieodpowiednim przypadku powoduje gorsze skutki niż zastosowanie dostępu klasycznego.
Klasyczne dostępy są opisane w wielu podręcznikach i atlasach chirurgii weterynaryjnej, w związku z czym nie będziemy ich szczegółowo analizować. Dostęp klasyczny umożliwia dotarcie do przełomu złamania oraz jego odprowadzenie z przywróceniem ciągłości tkanki kostnej. Możliwość wykonania zespolenia kompresyjnego w złamaniach, które się do tego nadają, jest najkorzystniejszym rozwiązaniem pod względem gojenia tkanki kostnej. Długość dostępu musi nam umożliwić włożenie i umocowanie płyty kostnej. Z drugiej strony wywołujemy znaczący uraz okolicy, która już uległa urazowi. Niszcząc unaczynienie oraz usuwając elementy krwiaka pierwotnego, powodujemy wydłużenie procesu gojenia, a czasem możemy je całkiem zahamować. Rozległy dostęp sprzyja kontaminacji rany, co w późniejszym o...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do […]
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
W dzisiejszej dynamicznie rozwijającej się hodowli bydła mlecznego efektywne zarządzanie cyklem rujowym u bydła staje się newralgicznym elementem pozwalającym osiągnąć wysokie wskaźniki reprodukcyjne w stadzie. Różnorodne czynniki mogą wpływać na zaburzenia płodności u krów. Po okresie poporodowym kluczową rolę odgrywa prawidłowa funkcja endokrynna podwzgórza i przysadki, która jest powiązana z działaniem hormonów sterydowych jajników poprzez […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do […]
Opieka nad źrebną klaczą
Jeździectwo w Polsce od kilkunastu lat staje się coraz bardziej popularne. Wszystko wskazuje na to, że ta moda tak szybko nie minie. Wręcz przeciwnie – będzie się rozwijała. Również posiadanie własnego konia nie jest już czymś niezwykłym. Większość stajni oferuje miejsca hotelowe, gdzie można trzymać swojego pupila, nie martwiąc się o codzienną opiekę. Coraz częściej […]
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Świadczenie usług po uzyskaniu zgody kierownika Pamiętaj, że w przypadku świadczenia tzw. czynności z wyznaczenia na podstawie art. 16 ust. 2a ww. ustawy wyznaczenie lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt następuje po uzyskaniu zgody kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt, w ramach którego lekarz ten świadczy usługi weterynaryjne. Wyjątek od przechowywania […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
Istnieje kilka dróg, za pomocą których MNP może przedostać się do organizmu. Czy któraś ma wpływ na jego większą/mniejszą toksyczność? Nasza wiedza na ten temat jest wciąż bardzo ograniczona, wydaje się jednak, że najwyższa toksyczność wiąże się z przenikaniem mikro-/nanoplastiku przez układ pokarmowy. Jest tak z dwóch powodów. Z jednej strony tą drogą do organizmu […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]