Pęcherzyca zwyczajna u szpica włoskiego – opis przypadku

Do kliniki weterynaryjnej została przyprowadzona suka rasy szpic włoski o imieniu Chiara, w wieku 9 lat, o masie ciała 6 kg. Od kilku dni właściciel zaobserwował zmiany okolicy lusterka nosowego oraz w jamie ustnej. Pojawiły się ślinienie i cuchnący oddech. Zauważono również silny rumień i wylizywanie okolicy sromu i odbytu. U psa pojawiły się gorączka, brak apetytu i osowiałość. Po kilku dniach pojawiły się strupy na wewnętrznej stronie małżowin usznych oraz nadżerki na brzuchu i w pachwinach.

Pies wcześniej nie chorował, nie był leczony. Profilaktyka przeciw pasożytom wewnętrznym i zewnętrznym była prowadzona prawidłowo. W domu przebywa jeszcze kilkanaście innych psów (właściciel nie jest w stanie podać liczby). U ludzi mających kontakt z psem nie stwierdzono zmian skórnych. Pies był żywiony wyłącznie ogólnie dostępną dietą komercyjną.

Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym stwierdzono silne odbarwienie, opuchliznę i nadżerki lusterka nosowego. W jamie ustnej widoczne silne nadżerkowe zapalenie warg, dziąseł oraz języka. Na innych połączeniach skórno-śluzówkowych (okolica sromu i odbytu) stwierdzono silny rumień oraz obecność nadżerek i owrzodzeń. Obecny był bardzo nieprzyjemny zapach z jamy ustnej. Na skórze okolicy pach i pachwin obserwowano pęcherzyki, pęcherze i punkcikowate nadżerki, miejscowo łączące się w całość. Objaw Nikolskiego był dodatni. Na wewnętrznej stronie małżowin usznych stwierdzono również poważne i rozległe zmiany strupiejące z wysiękiem.
Zmiany były bolesne, pies był osowiały, utracił apetyt, ciepłota wynosiła 39,0°C.

Rozpoznania różnicowe

Zmiany na lusterku nosa, na małżowinach usznych oraz połączeniach skórno-śluzówkowych mogą wskazywać na podłoże autoimmunologiczne choroby. Dlatego w rozpoznaniach różnicowych wzięto p...