Regularne odrobaczanie psów i kotów towarzyszących – dlaczego jest ważne?
Prof. Caroline Frey Dipl. EVPC
Współdyrektor Instytutu Parazytologii
Koty i psy są ukochanymi członkami rodziny i żyją blisko ludzi. Mają pozytywny wpływ na nasze zdrowie psychiczne, a często także na zdrowie fizyczne, dostarczając nam więcej ruchu. Mogą jednak zarazić się pasożytami potencjalnie przenoszonymi na ludzi, tak zwanymi pasożytami odzwierzęcymi. Pasożyty te mogą nie tylko wpływać na zdrowie naszych pupili, ale także powodować problemy u ludzi. Najbardziej narażone są małe dzieci, osoby starsze oraz osoby z osłabionym układem odpornościowym.
Kilka gatunków robaków ma potencjał zoonotyczny: istnieją dość powszechne nicienie (glisty) Toxocara canis u psów i T. cati u kotów, które mogą powodować migrację larw u ludzi, prowadząc do eozynofilii i niespecyficznych objawów, takich jak swędzenie lub bóle brzucha, ale także do problemów ze wzrokiem lub ośrodkowym układem nerwowym. Ponadto larwy Strongyloides stercoralis i tęgoryjców wysysających krew (Ancylostoma spp.) oraz inne pasożytnicze nicienie, głównie psów, mogą przedostać się do organizmu człowieka przez skórę, a następnie przemieszczać się przez płuca i powodować uszkodzenia po drodze. S. stercoralis mogą nawet osiągnąć dorosłość w jelitach człowieka i powodować zapalenie jelit, a u pacjentów z obniżoną odpornością także zagrażające życiu hiperinfekcje i rozprzestrzenić się poza jelitami.
Nie tylko glisty, ale także tasiemce są znanymi przyczynami chorób odzwierzęcych. Zwłaszcza pasożyty z rodziny Taeniidae, z dużymi tasiemcami Taenia spp., ale i bardzo małymi Echinococcus spp. stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi. Koty i psy przenoszą dorosłe osobniki w jelitach i wydalają jaja, które są inwazyjne bezpośrednio w kale. Po spożyciu przez ludzi larwy tasiemców mogą rozwijać się w wątrobie i innych narządach, powodując problemy porównywalne z rozwojem nowotworów złośliwych. Bąblowica jednojamowa wywołana przez formę larwalną E. granulosus pierwszego stadium oraz bąblowica alweolarna wywoływana przez E. multilocularis są chorobami, które mogą mieć bardzo negatywny wpływ na zarażonych ludzi.
Utrzymanie kotów i psów wolnych od robaków jest więc ważne nie tylko dla ich zdrowia, ale także dla zdrowia ich opiekunów. Zwłaszcza jeśli małe dzieci, osoby starsze lub osoby z upośledzonym układem odpornościowym mieszkają w tym samym gospodarstwie domowym co zwierzęta domowe, bardzo ważne jest regularne odrobaczanie lub testowanie w kierunku pasożytów i odrobaczanie w przypadku pozytywnych wyników.
Co oznacza „regularne odrobaczanie”? W rzeczywistości zależy to od ryzyka zarażenia kotów i psów, które jest bezpośrednio związane z ich wiekiem, nawykami żywieniowymi i okolicznościami życiowymi. Europejska Rada Konsultacyjna ds. Parazytoz Zwierząt Towarzyszących (ESCCAP) wydaje wytyczne dotyczące odpowiedniej częstotliwości leczenia dla poszczególnych psów i kotów. Zalecana częstotliwość odrobaczania lub badania wynosi 1-2 razy w roku w przypadku zwierząt o bardzo niskim ryzyku zarażenia i maksymalnie raz w miesiącu w przypadku zwierząt, które np. wędrują swobodnie lub żywią się surowym mięsem/wnętrznościami lub zdobyczą.
Uzasadnieniem takiej częstotliwości podawania jest to, że jeden z najbardziej niebezpiecznych dla ludzi pasożytów przenoszonych drogą pokarmową, E. multilocularis (van der Giessen i wsp., 2021 r.), potrzebuje około 28 dni, zanim rozpocznie wydalanie jaj do jelit psów, lub rzadziej, kotów. Leczenie zwierząt raz w miesiącu środkiem przeciwko tasiemcom (np. zawierającym prazykwantel lub epsiprantel) pozwala na przerwanie cyklu rozwojowego tasiemca, dzięki czemu środowisko nie zostanie zanieczyszczone niezwykle opornymi i inwazyjnymi jajami.
Jeśli w tym samym czasie należy również zwalczać glisty, a nawet pasożyty zewnętrzne, zaleca się stosowanie środka przeciwrobaczego o szerokim spektrum działania, zawierającego co najmniej dwie substancje czynne. Dostępnych jest wiele różnych produktów, zarówno do stosowania doustnego, jak i preparatów do nakrapiania, zawierających różne substancje czynne – więc większość opiekunów zwierząt znajdzie produkt, który będzie odpowiadał im i ich pupilowi.
Jeśli Twój zwierzak ma podwyższone ryzyko zarażenia, ale nie chcesz leczyć go raz w miesiącu, alternatywą jest comiesięczne badanie próbki kału w kierunku obecności stadiów pasożytniczych wydalanych przez Twojego zwierzaka. Oznacza to jednak zaakceptowanie, w najgorszym przypadku, kilkutygodniowego okresu, w którym jaja lub larwy pasożyta są wydalane.
Przenoszenie pasożytów odzwierzęcych na ludzi można w pewnym stopniu ograniczyć poprzez ścisłą higienę rąk, prawidłowe usuwanie kału z odpadami domowymi, niekarmienie zwierząt surowym mięsem/wnętrznościami i niepozwalanie im na swobodne wędrowanie. Jeśli jednak u Twojego zwierzaka zostanie wykryta inwazja pasożytnicza lub jeśli chcesz, aby zwierzę było wolne od pasożytów ze względu na dobro jego i rodziny, najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie regularne odrobaczanie.
Piśmiennictwo
- van der Giessen J, Deksne G, Gómez-Morales MA, Troell K, Gomes J, Sotiraki S, Rozycki M, Kucsera I, Djurković-Djaković O, Robertson LJ. Surveillance of foodborne parasitic diseases in Europe in a One Health approach. Parasite Epidemiol Control. 2021
PL-MSP-0027-2022
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Title Swine pleuropneumonia – diagnostics and management Streszczenie Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Streszczenie Pleuropneumonia i mykoplazmowe zapalenie płuc są chorobami układu oddechowego świń, które wywołują szczególnie duże straty ekonomiczne. Rozpoznawanie wymienionych chorób jest stosunkowo proste. Profilaktyka oparta jest na stosowaniu szczepionek. W Polsce dostępnych jest wiele szczepionek przeciwko MPS oraz kilka biopreparatów przeciwko App. Ich efektywność jest zróżnicowana i zależna od właściwości szczepów wywołujących choroby oraz składu […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Streszczenie Stomatologia koni jest dziedziną medycyny weterynaryjnej, w której nadal jest więcej pytań niż odpowiedzi. Jednak ze względu na dynamiczny jej rozwój, a także rosnącą świadomość właścicieli koni oraz profesjonalistów zajmujących się ich obsługą i treningiem zapotrzebowanie na usługi z tego obszaru stale rośnie. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, lekarze weterynarii specjalizujący się w stomatologii koni […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Analiza oceny przypadków klinicznych przy podejrzeniu braku skuteczności działania antybiotyków. Jak powinno wyglądać drzewo decyzyjne i na jakie pytania należy podczas takiej analizy odpowiedzieć? Co zrobić, aby zwiększyć skuteczność terapii? Czasem wystarczy tylko odpowiedzieć na kilka prostych pytań. Z punktu widzenia hodowcy główne kryteria oceny terapii przeciwbakteryjnej to wyraźne złagodzenie, a następnie ustąpienie objawów klinicznych […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]