Osteoarthritis jako wyzwanie kliniczne w praktyce weterynaryjnej. Obecny stan wiedzy i możliwości postępowania terapeutycznego. Cz. I – klasyfikacja, etiologia, patogeneza
Osteoarthritis (OA), inaczej choroba zwyrodnieniowa stawów, jest jedną z najpowszechniej występujących i diagnozowanych chorób stawów występującą zarówno u ludzi, jak i u zwierząt (1, 2). Szacuje się, że występuje u ok. 20% populacji dorosłych psów oraz u ok. 60% badanych radiologicznie (szkielety kończyn) kotów (4, 5). Można ją definiować jako zaburzenie naprawy i ewentualnej degradacji chrząstki stawowej w połączeniu ze zmianami w metabolizmie kości podchrzęstnej, z wytwarzaniem osteofitów okołostawowych oraz różnego stopnia zapaleniu błony maziowej.
Choroba zwyrodnieniowa stawów powinna być traktowana jako proces chorobowy, a nie jednostka chorobowa, ponieważ prowadzi ostatecznie do zaburzenia funkcji objętego tym procesem stawu. Opisywana jest jako choroba wieloczynnikowa z silnym komponentem genetycznym. Może zaostrzać się w zależności od stylu życia każdego psa, tj. diety, poziomu aktywności fizycznej, a co za tym idzie – np. otyłości, urazu, zwiększonej luźności lub niestabilności stawu, osteochondrozy, zerwanego więzadła krzyżowego doczaszkowego, zwichnięcia rzepki itd. (5, 6). Obecny stan wiedzy nie pozwala precyzyjnie oszacować, u jakiego odsetka psów rozwija się choroba zwyrodnieniowa stawów wtórna do tych lub innych chorób predysponujących (7). Dane na podstawie raportu Ameryki Północnej pokazują, że OA występuje u ok. 20% psów w wieku powyżej 1. roku życia oraz u ok. 80% psów powyżej 8. roku życia (8). Jednym z wyznaczników progresji choroby zwyrodnieniowej stawów jest stopniowa utrata chrząstki stawowej.
Klasyfikacja
Rozróżnia się idiopatyczną (pierwotną) lub wtórną chorobę zwyrodnieniową stawów (algorytm). U psów występuje najczęściej wtórnie do możliwej do zidentyfikowania nieprawidłowości stawu, np. dysplazji stawów biodrowych. Można tu wyróżnić: zaburzenia rozwojowe, niestabilność lub uraz (np.: rozwojowa choroba stawu łokciowego, oddzielająca martwica chrzęstno-kostna, dysplazja stawu biodrowego czy zerwanie więzadła krzyżowego docz...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Posocznica cieląt wywołana przez E. coli. Kolisepticemia
Do organizmu nowo narodzonych cieląt patogenne szczepy E. coli mogą wnikać różnymi drogami. Najważniejszą rolę spośród nich odgrywa nabłonek jelit. Wnikanie odbywa się na drodze pinocytozy, w czasie pełnej przepuszczalności nabłonka jelit (3). Innymi drogami wniknięcia drobnoustrojów mogą być błona śluzowa nosa, jamy ustnej i gardła oraz pępek (6, 7). U zakażonych cieląt przebieg choroby […]
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Kiedy warto zlecić rozmaz krwi u koni?
Co może wnieść mikroskopowa ocena komórek krwi w diagnostyce chorób koni? W jakich przypadkach rozmaz krwi u tego gatunku może być przydatny, a w jakich mniej? Co zrobić, żeby zmaksymalizować wartość diagnostyczną badania i jak interpretować jego wynik? Artykuł ma na celu odpowiedź na te – i kilka innych – często zadawanych pytań. Jest on […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]