Leki stosowane w terapii chorób wątroby u psów i kotów – vademecum lekarza praktyka

Antybiotykoterapia jest również wskazana w przypadku encefalopatii wątrobowej, w celu ograniczenia ilości bakterii produkujących amoniak w okrężnicy. W tym przypadku najczęściej stosowanym antybiotykiem jest metronidazol podawany doustnie, a w przypadkach nagłych dożylnie (11). Należy jednak pamiętać, że jest to antybiotyk metabolizowany w wątrobie, a jego dawka w przypadku niewydolności narządu powinna zostać zredukowana (patrz tab. 1).

Metronidazol można również stosować w formie wlewów doodbytniczych, jednak maksymalna dawka łączna (podania dożylnego i doodbytniczego) nie powinna przekraczać 7,5 mg/kg m.c. co 8 h (2). W przypadku nietolerowania przez pacjenta laktulozy, skuteczna w ograniczeniu encefalopatii wątrobowej jest również neomycyna stosowana doustnie, a nagłych wypadkach w postaci wlewek doodbytniczych (tab. 1).

Ze względu na silną neurotoksyczność i możliwość ototoksyczności neomycyna nie powinna być podawana w iniekcjach, natomiast jej wchłanianie z przewodu pokarmowego jest ograniczone. Zwiększone wchłanianie neomycyny z przewodu pokarmowego może wystąpić u pacjentów z zapaleniem okrężnicy lub spowolnioną perystaltyką jelit, dlatego u tych zwierząt powinniśmy unikać stosowania tego antybiotyku (15).

Leki przeciwzapalne

Leczenie przeciwzapalne jest istotną częścią terapii przewlekłego zapalenia wątroby u psów oraz zapalenia dróg żółciowych i wątroby u kotów. W obu przypadkach najczęściej stosowane są leki sterydowe. Wykazują one działanie przeciwzapalne, immunomodulujące oraz przeciwwłóknieniowe. Ograniczają one nacieki komórek zapalnych, redukują wytwarzanie prostaglandyn i leukotrienów oraz hamują matrycowe RNA (4).

Stwierdzono, że stosowanie leków sterydowych znacząco wydłuża czas przeżycia u psów z przewlekłym zapaleniem wątroby (17...