Kardiomiopatia rozstrzeniowa u psów – co nowego w diagnostyce
Kardiomiopatie to grupa chorób mięśnia sercowego (pierwotnych i wtórnych), często o nieznanej etiologii. Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) jest najczęstszą postacią kardiomiopatii pierwotnej, występującej u psów ras dużych i olbrzymich. Charakteryzuje się ona poszerzeniem wszystkich jam serca (przedsionków i komór) oraz istotnym obniżeniem funkcji skurczowej komór serca (ryc. 1). Długa faza bezobjawowa/skąpoobjawowa powoduje, że rozpoznanie choroby jest stawiane najczęściej u psów dorosłych, zazwyczaj powyżej 5. roku życia. W tej fazie możliwe są nagłe padnięcia psów związane z komorowymi zaburzeniami rytmu (częstoskurcz komorowy lub migotanie komór). Po różnie długo trwającej fazie bezobjawowej rozwija się zastoinowa niewydolność serca, wymagająca agresywnego i kompleksowego leczenia farmakologicznego, celem złagodzenia objawów choroby. Faza ta trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Wielu właścicieli decyduje się na eutanazję psa z powodu złego rokowania i braku możliwości wyleczenia choroby. Wśród ras predysponowanych do występowania DCM wymienianie są: dobermany, wilczarze irlandzkie, dogi niemieckie oraz boksery. U tych ostatnich dominującą formą jest arytmogenna kardiomiopatia prawej komory (ARVC). U niektórych ras, np. dobermanów i dogów niemieckich, obserwuje się wyższą prewalencję choroby u psów samców.
W badaniu sekcyjnym w przebiegu DCM stwierdza się przede wszystkim powiększenie lewej komory, któremu może, lecz nie musi towarzyszyć powiększenie pozostałych jam serca (w tym w pierwszej kolejności – lewego przedsionka). Serca chorych psów są najczęściej kuliste, o ścieńczałych ścianach. Przerostowi ekscentrycznemu towarzyszy wzrost stosunku wagi serca do wagi ciała. Nie obserwuje się wyraźnych zmian (zwyrodnienia) zastawek przedsionkowo-komorowych, a nasilająca się niedomykalność mitralna wynika z poszerzenia pierścienia włóknistego, stanowiącego podporę dla zastawki dwudzielnej (2, 3, 5, 14, 15). W badaniu histopatologicznym skrawków pochodzący...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do […]
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
W dzisiejszej dynamicznie rozwijającej się hodowli bydła mlecznego efektywne zarządzanie cyklem rujowym u bydła staje się newralgicznym elementem pozwalającym osiągnąć wysokie wskaźniki reprodukcyjne w stadzie. Różnorodne czynniki mogą wpływać na zaburzenia płodności u krów. Po okresie poporodowym kluczową rolę odgrywa prawidłowa funkcja endokrynna podwzgórza i przysadki, która jest powiązana z działaniem hormonów sterydowych jajników poprzez […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do […]
Opieka nad źrebną klaczą
Jeździectwo w Polsce od kilkunastu lat staje się coraz bardziej popularne. Wszystko wskazuje na to, że ta moda tak szybko nie minie. Wręcz przeciwnie – będzie się rozwijała. Również posiadanie własnego konia nie jest już czymś niezwykłym. Większość stajni oferuje miejsca hotelowe, gdzie można trzymać swojego pupila, nie martwiąc się o codzienną opiekę. Coraz częściej […]
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Świadczenie usług po uzyskaniu zgody kierownika Pamiętaj, że w przypadku świadczenia tzw. czynności z wyznaczenia na podstawie art. 16 ust. 2a ww. ustawy wyznaczenie lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt następuje po uzyskaniu zgody kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt, w ramach którego lekarz ten świadczy usługi weterynaryjne. Wyjątek od przechowywania […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
Istnieje kilka dróg, za pomocą których MNP może przedostać się do organizmu. Czy któraś ma wpływ na jego większą/mniejszą toksyczność? Nasza wiedza na ten temat jest wciąż bardzo ograniczona, wydaje się jednak, że najwyższa toksyczność wiąże się z przenikaniem mikro-/nanoplastiku przez układ pokarmowy. Jest tak z dwóch powodów. Z jednej strony tą drogą do organizmu […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]