Migotanie przedsionków

Migotanie przedsionków – od objawów do leczenia

Migotanie przedsionków (AF, ang. atrial fibrillation) jest najczęściej występującym zaburzeniem rytmu serca u psów, spotykanym również u kotów, choć nie tak powszechnie (1, 2). Charakteryzuje się nieskoordynowaną aktywnością elektryczną przedsionków z utratą ich efektywnej kurczliwości, a także zwykle występującym przyspieszonym rytmem komór zależnym od stopnia przewodzenia. Główne patomechanizmy odpowiedzialne za rozwój migotania przedsionków obejmują mechanizm pętli nawrotnej (ang. reentry) oraz przedwczesne pobudzenia w ogniskach ektopowych (3, 4). Migotanie przedsionków może wystąpić zarówno jako arytmia pierwotna (ang. lone atrial fibrillation), która może wywołać obraz tachykardiomiopatii, jak i wtórnie do innych chorób serca. Może również występować w stadium subklinicznym kardiomiopatii rozstrzeniowej (DCM, ang. dilated cardiomyopathy) u wilczarzy irlandzkich (ryc. 1) (5).

AF najczęściej występuje wtórnie do poszerzenia lewego przedsionka w przebiegu stadiów klinicznych kardiomiopatii rozstrzeniowej (DCM), choroby zwyrodnieniowej zastawki mitralnej (MMVD, ang. myxomatous mitral valve disease) czy przetrwałego przewodu tętniczego Botalla (PDA, ang. patent ductus arteriosus) (ryc. 2, 3). Jest to arytmia częściej obserwowana u psów ras dużych i olbrzymich (6). Migotanie przedsionków ma zwykle charakter utrwalony, choć może występować również napadowo (1-4).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas