Dirofilarioza podskórna u kotów

Dirofilarioza to choroba pasożytnicza, która dotyka psy, koty i inne zwierzęta mięsożerne w wielu częściach świata. Choroba ta sporadycznie występuje u kota europejskiego. Obecność mikrofi larii u tego gatunku potwierdzono we Włoszech, a dorosłe osobniki Dirofi laria repens znaleziono w tkance podskórnej u kota na Ukrainie. To właśnie D. repens jest głównym czynnikiem etiologicznym dirofi - lariozy podskórnej kotów.

Dorosłe postacie bytują w tkance podskórnej (guzki zawierające nicienia), powięziach mięśniowych, pod spojówką oka i w worku mosznowym. Czasami zmiany w tkance podskórnej mogą być powodowane przez Dirifilaria immitis. D. immitis prowadzi przeważnie do rozwoju dirofilariozy sercowo-naczyniowej, w przebiegu której dorosłe postacie pasożyta bytują w tętnicy płucnej i prawej komorze oraz/lub przedsionku serca.

D. repens jest nicieniem z rodzaju Dirofilaria. Choroba ta jest przenoszona przez komary z rodziny Culicidae. Rodzina ta zawiera wiele gatunków i szacuje się, że około 60 z nich przenosi tego nicienia. Zwierzęta mięsożerne są żywicielem ostatecznym, a komary to żywiciel pośredni, który przenosi larwy w stadium 3 (L3) do organizmu żywiciela ostatecznego. Komary zarażają się larwami pierwszego stadium od psów i kotów. Czas przekształcenia L1 do L3 wynosi około 2-3 tygodnie. Gdy temperatura otoczenia jest niska, czas przejścia do postaci inwazyjnej może się wydłużać do 30 dni, co często przekracza długość życia komara.

W organizmie żywiciela ostatecznego po wniknięciu przez skórę larwa przemieszcza się kolejno do tkanki podskórnej i mięśni. W czasie tej migracji następują przekształcenia larwy ze stadium L3 do L5. Larwa L5 dostaje się do żył i przenoszona jest wraz z krwią, w zależności od typu nicienia, do ...