Diagnostyka erlichiozy u psów

W przypadku diagnostyki serologicznej wykorzystywane są testy immunofluorescencji pośredniej IFA, wykrywającej poziom przeciwciał IgG będących późną odpowiedzią ze strony układu immunologicznego oraz testy ELISA. Pozytywne miana u niektórych psów można wykryć nawet do 31 miesięcy od zakończenia leczenia. Osobniki, u których miana były niższe niż 1:1024, stają się seronegatywne już po około roku od zakończenia leczenia. Natomiast zwierzęta z wysokim mianem pozostają seropozytywne.

Serologiczny wynik negatywny w kierunku E. canis nie wyklucza zakażenia, gdyż objawy kliniczne mogą rozwinąć się przed serokonwersją. Podobnie pozytywny wynik w kierunku E. canis nie potwierdza zakażenia ze względu na możliwość wystąpienia reakcji krzyżowej. Niskie miana (pomiędzy 1:10 a 1:80) powinny zostać powtórzone po 2-3 tygodniach, ponieważ w tym przypadku może dojść do wystąpienia mian fałszywie dodatnich.

Wśród innych dostępnych testów mamy do wyboru również badania wykonywane metodą PCR., do ich przeprowadzenia potrzebujemy krew pełną pobraną do probówki morfologicznej (EDTA) albo kleszcza. Wynik PCR może być pozytywny jeszcze przed serokonwersją - krew należy pobrać przed rozpoczęciem leczenia antybiotykami. Taki wynik potwierdza nam rozpoznanie choroby, natomiast pozytywny wynik badania serologicznego mówi nam jedynie o kontakcie z patogenem.

Badania w kierunku przeciwciał antyjądrowych, test Coombsa oraz test wykrywający czynnik reumatoidalny mogą być u niektórych zwierząt z erlichiozą pozytywne, co z kolei może zostać błędnie rozpoznane jako choroba na tle autoimmunologicznym.

Erlichioza w ostatnich latach stała się jednostką chorobową diagnozowaną coraz częściej z wynikiem pozytywnym, dlatego należy mieć ją zawsze na uwadze zarówno w diagnostyce różnicowej, jak i w przypadku innych chorób odkleszczowych jako infekcje współtowarzyszące.

Piśmiennictwo dostępne u autorów.

lek. wet. Magdalena StabryłaLABOKLIN Polska Sp. z o.o.01-495 Warszawa, ul. Powstańcó...