Badanie rezonansem magnetycznym niskopolowym stawów łokciowych u psa

Niewielka średnica stawu łokciowego wymaga użycia kulistych cewek odbiorczych o jak najmniejszych średnicach. W badaniu została użyta cewa odbiorcza DPA Coil do badania stopy/kostki u ludzi. Użycie takiej cewki pozwala na zmniejszenie sygnału szumu oraz na zwiększenie rozdzielczości otrzymanych obrazów. Sekwencje w płaszczyźnie strzałkowej są bardzo przydatne do oceny takich struktur kostnych, jak wyrostek wieńcowy przyśrodkowy kości łokciowej, wyrostek dodatkowy kości łokciowej oraz powierzchni stawowych tego stawu. Natomiast sekwencje w płaszczyźnie poprzecznej dają diagnostycznie dobre obrazy do oceny kłykcia przyśrodkowego kości ramiennej oraz powierzchni stawowych stawu łokciowego. Zaletą badania rezonansem magnetycznym jest możliwość wielopłaszczyznowego zbadania stawu łokciowego.

Staw łokciowy psa jest stawem złożonym zawiasowym zupełnym. Ten staw posiada torebkę stawową, która tworzy jamę tego stawu, wypełnioną mazią stawową. Przyczyną kulawizn kończyny piersiowej u psów często są zmiany na terenie stawu łokciowego. Rozpoznanie przyczyny kulawizny pochodzącej ze stawu łokciowego jest ciężkie, ze względu na różnorodność patologii oraz złożoną budowę anatomiczną tego stawu (8). Istnieje wiele technik medycznego obrazowania stawów łokciowych u ludzi i zwierząt. Zaliczamy do nich konwencjonalne badanie rentgenowskie, badanie tomografem komputerowym oraz badanie rezonansem magnetycznym.

W medycynie ludzkiej, badanie przy pomocy rezonansu magnetycznego jest metodą z wyboru podczas diagnozowania schorzeń stawów łokciowych oraz innych stawów jamistych (7). Ta technika obrazowania medycznego pozwala na zdiagnozowanie u ludzi wolnych fragmentów w stawie oraz służy do oceny więzadeł pobocznych stawu (7). Pierwsze doniesienie na temat użycia techniki rezonansu w obrazowaniu medycznym powstało w 1973 roku. W&nb...