Badanie pilotażowe zastosowania beta-glukanu w praktyce dermatologicznej u psów i kotów

Beta-glukany to organiczne związki chemiczne z grupy polisacharydów, stanowiące frakcję włókna pokarmowego. Wchodzą one w skład ściany komórkowej grzybów (między innymi drożdży i pieczarek) i występują także w ziarnach zbóż (jęczmienia, owsa, pszenicy). Uważa się, że beta-glukany mają właściwości immunostymulujące i immunomodulujące, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwalergiczne. Stosowane są przede wszystkim w formie doustnej, a swą aktywność zachowują dzięki odporności na działanie kwasów żołądkowych (przechodzą do jelit w niezmienionej postaci) i braku swoistego enzymu w jelitach, który mógłby spowodować ich rozkład (11).

Działanie beta-glukanu na układ odpornościowy jest wielokierunkowe i obejmuje zarówno mechanizmy komórkowe, jak i humoralne. Beta-glukan ma zdolność aktywacji makrofagów, które dzięki temu efektywniej fagocytują napotykane wirusy, bakterie, grzyby oraz zmienione i obumarłe komórki własnego organizmu. Część makrofagów po aktywacji beta-glukanem przemieszcza się do węzłów chłonnych, gdzie prezentuje antygeny limfocytom T oraz powoduje uwalnianie spektrum cytokin (IL-1, IL-6, GH-CSF) oraz interferonów. Dzięki aktywacji limfocytów T dochodzi do uruchomienia odpowiedzi humoralnej − aktywacji limfocytów B i produkcji przeciwciał (7). Działanie immunostymulujące beta-glukanu przekłada się także na wiele innych mechanizmów obronnych w organizmie. Istnieją doniesienia wskazujące na jego silne działanie przeciwutelniające, korzystny wpływ na hemopozezę czy stymulację mikroflory przewodu pokarmowego. W praktyce klinicznej beta-glukan jest zalecany w rekonwalescencji, reprodukcji czy w sytuacjach stresowych (takich jak: wystawy, podróże, zmiany otoczenia) (3).

W ostatnim czasie beta-glukan wzbudza także coraz większe zainteresowanie dermatologów (5,&...