Międzynarodowa Konferencja IVAS we Wrocławiu

Otwarci na nowe możliwości

12-15 września 2019 r. w Centrum Dydaktyczno-Naukowym Uniwersytety Przyrodniczego we Wrocławiu odbyła się 45. Międzynarodowa Konferencja IVAS. Po raz pierwszy edycja tego wydarzenia, na którym spotkali się członkowie organizacji zrzeszającej certyfikowanych akupunkturzystów weterynaryjnych z całego świata, miała miejsce w Europie Środkowo-Wschodniej.

Wykładowcami konferencji były światowej klasy autorytety w dziedzinach: akupunktury weterynaryjnej, tradycyjnej chińskiej medycyny weterynaryjnej (TCVM), zintegrowanej medycyny weterynaryjnej, chiropraktyki weterynaryjnej, laseroterapii, z całego świata. Wśród osób, które wzięły udział w wydarzeniu, znaleźli się głównie goście zagraniczni. Łączna liczba uczestników przekroczyła 150 osób, Polskę reprezentowało pięć osób, w tym dwóch specjalistów z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu: prorektor prof. dr hab. Anna Chełmońska-Soyta i dr n. wet. Iwona Poświatowska-Kaszczyszyn. Sponsorem medialnym ze strony polskiej było Elamed Media Group, wydawca branżowych pism dla lekarzy weterynarii „Weterynarii w Praktyce” oraz „Weterynarii w Terenie”.

W przeddzień konferencji (11 września), w Katedrze Chorób Wewnetrznych z Kliniką Koni, Psów i Kotów Uniwersytetu Przyrodniczego miał miejsce specjalny, gościnny wykład doktora Uwego Petermanna z Niemiec, wykładowcy i lekarza z 30-letnią praktyką, wykorzystującego w diagnostyce i leczeniu zwierząt jedynie akupunkturę, aurikulopunkturę i laseropunkturę. Gościa przywitali prof. dr hab. Józef Nicpoń oraz przedstawicielka Dolnośląskiej Izby lekarsko-Weterynaryjnej – prof. dr hab. Agnieszka Noszczyk-Nowak. Dr Petermann przedstawił m.in. koncepcję laserowej terapii akupunkturowej pod kontrolą pulsu, która została przez niego przeniesiona z medycyny ludzkiej na realia medycyny weterynaryjnej. Koncepcja ta opiera się na syntezie doktryny taoistycznej, współczesnej wiedzy na temat oddziaływania światła lasera na żywy organizm oraz znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Według dr. Petermanna ucho jako zwierciadło organizmu stanowi odbicie klasycznych punktów akupunkturowych dostępnych na ciele zwierzęcia. Dzięki wykorzystaniu energii lasera można zlokalizować w nim punkty zaburzenia przepływu życiowej energii Q i miejsca niedoboru ATP w organizmie oraz tzw. ogniska zaburzające przepływ tej energii. Światło lasera, działając bezpośrednio na poziomie mitochondrium komórki, może być nie tylko narzędziem diagnostycznym, ale także umożliwia lokalną terapię zaburzeń, zwłaszcza w miejscach bardzo wrażliwych na dotyk.

Kolejnego dnia w Centrum Dydaktyczno-Naukowym w imieniu uczelni przedstawicieli IVAS przywitała prorektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu – prof. dr hab. Anna Chełmońska-Soyta. Zgodnie z harmonogramem kongresu, przez trzy dni odbywały się wykłady prelegentów z 14 krajów, zakończone praktycznymi warsztatami w niedzielne popołudnie, prowadzonymi przez pięciu z zaproszonych wykładowców: Iana Bidstrupa, Francesca Longa, Andreasa Roestiego, Uwego Petermanna oraz Arego Thoresena.

Dr n. wet. Iwona Poświatowska-Kaszczyszyn:

Duże wrażenie zrobiły na mnie wykłady Daniela Keowna z Wielkiej Brytanii („What God forgot to tell surgeons”), Are Thorensena z Finladii („7 and 12 element Antroposophical acupuncture vs classical TCM-5 element acupuncture. Especially in treatment of cancer”) oraz Micheala Chenga i Hana Wana Chenga z Tajwanu. („Traditional Chinese Veterinary Medicine. Approaches to brain disorder in small animals”). Dla niektórych lekarzy te tematy, jak i sama akupunktura mogłyby się wydawać kontrowersyjne, ale mój ojciec często mi powtarza: „By móc zwyciężyć, należy zawsze poznać język wroga”. Zazwyczaj boimy się tego, czego nie znamy, a tylko otwarty umysł jest motorem postępu w każdej dziedzinie. Trzymając się kurczowo procedur, nie osiągniemy takich efektów terapii, jak podchodząc indywidualnie i przede wszystkim holistycznie do pacjenta. Zawsze warto sobie zadać pytanie: Czy chcę być tylko rzemieślnikiem, czy może pragnę stale zgłębiać arkany sztuki lekarskiej (łac. ars medica), by kiedyś zostać mistrzem?

Opracowała: Monika Mańka