Selektywna terapia krów zasuszonych

Selektywna terapia krów zasuszonych – ang. selective dry cow therapy (SDCT) to alternatywna do klasycznej dywanowej terapii DC (ang. dry cow) metoda, w której pod osłoną antybiotyku zasuszane są wyłącznie krowy ze stwierdzoną infekcją podkliniczną gruczołu mlekowego.

W latach 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii Narodowy Instytut Naukowy dla Mleczarstwa (National Institute for Research into Dairying) opublikował pięciopunktowy plan zwalczania mastitis. Upowszechnienie tych zasad miało podnieść zdrowotność krów w zakresie mastitis, a tym samym poprawić jakość mleka. Założenia tego planu były następujące:

rejestracja i leczenie przypadków klinicznych,poudojowa dezynfekcja strzyków,dywanowa terapia DC,brakowanie chronicznych krów,regularny serwis aparatury udojowej.

Punkt dotyczący antybiotyków, stosowanych w momencie zasuszenia u wszystkich krów jako jeden z głównych filarów, przyjął się szeroko nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale we wszystkich krajach o wysoko rozwiniętej hodowli bydła mlecznego. Zadaniem antybiotyku podawanego w momencie zasuszenia ma być wyleczenie istniejących infekcji podklinicznych z okresu laktacji, a w pewnym zakresie również profilaktyka zakażeń w okresie zasuszenia. Metoda ta sprawdziła się bardzo dobrze w prewencji zapaleń wymienia w kolejnej laktacji (7). Związane jest to z tym, że jak wskazują liczne badania – około 60% mastitis w laktacji to wynik infekcji z okresu zasuszenia (5, 6). Antybiotyki DC przyczyniły się zwłaszcza do zwalczenia czy też znaczącej kontroli bakterii zakaźnych, zwłaszcza na dobrze zarządzanych fermach. To natomiast pozwoliło zrobić następny krok, jakim jest przejście do selektywnej terapii krów zasuszanych.

Ze względu na rosnącą świadomość związaną z powstawaniem szczepów opornych bakterii i coraz większy problem ze szczepami MDR, XDR oraz PDR w lecznictwie ludzi, od kilkunastu lat wzrastają naciski na ograniczenie ilości antybiotyków stosowanych u zwierząt. W związku z tym próbowano ograniczać antyb...