Mastitis u bydła mlecznego

3.2. Programy kontrolne dotyczące drobnoustrojów środowiskowych

Podstawowym elementem programu zwalczania zakażeń i zapaleń wymienia na tle drobnoustrojów środowiskowych jest stosowanie antybiotyków o przedłużonym działaniu na początku okresu zasuszenia (terapia Dc). Do zakażeń wymienia drobnoustrojami środowiskowymi dochodzi często pod koniec okresu zasuszenia lub podczas porodu. Okazuje się jednak, że większość preparatów zawierających antybiotyk na zasuszenie podawanych w chwili zasuszenia jest przeważnie nieskuteczna w stosunku do bakterii środowiskowych i w związku z tym terapia Dc nie chroni skutecznie przed infekcjami, do których dochodzi w okresie poprzedzającym poród. Z drugiej strony zastosowanie produktu na zasuszenie, który w swoim składzie zawiera antybiotyk aktywny wobec drobnoustrojów środowiskowych, skutkuje statystycznie niższą liczbą mastitis w okresie 100 pierwszych dni laktacji.

Kolejną skuteczną metodą profilaktyki zakażeń jest stosowanie sztucznych czopów, jako jedynego środka zabezpieczającego lub w połączeniu z antybiotykiem o przedłużonym działaniu. W tab. 1 przedstawiono wysoką skuteczność czopa wewnętrznego względem terapii Dc. W zapobieganiu zakażeniom wywołanym przez drobnoustroje środowiskowe próbowano wykorzystać tzw. zewnętrzne osłony strzykowe. W pracy Whista i wsp. (2006) zaprezentowano program profilaktyki w zasuszeniu, na który składały się dowymieniowe podawanie antybiotyków Dc, dezynfekcja strzyków przez 3 dni po zaprzestaniu doju i zastosowanie osłony zewnętrznej (DryFlex) na początku zasuszenia oraz na 10 dni przed porodem.

Tab. 1. Skuteczność zapobiegania zakażeniom ćwiartek w okresie zasuszenia
Objaśnienie: a, b – różnice statystycznie istotne (p < 0,05)

Taki program profilaktyczny doprowadził do spadku odsetka zapaleń klinicznych, w tym również wywołanych przez E. coli. W pracy Corbelliniego i wsp. (2000) dowiedziono, że zastosowanie uszczelki DryFlex na 7 dni przed spodziewanym porodem u krów, które o...