Jaskra u koni w świetle najnowszych badań
Jaskra (ang. glaucoma) jest bardzo bolesnym problemem okulistycznym u koni, często niestety też trudnym i frustrującym w leczeniu (5).
W większości przypadków jest schorzeniem wtórnym do ślepoty miesięcznej (ERU, ang. equine recurrent uveitis). W związku z licznymi objawami schorzenia pierwotnego jaskra jest często diagnozowana w zaawansowanym stadium, co ogranicza możliwości terapeutyczne. Złotym standardem diagnostycznym jest pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP). Dostępne opcje terapeutyczne to leczenie farmakologiczne oraz bardziej zaawansowane procedury chirurgiczne. Celem podjętego leczenia, po ustaleniu przyczyny choroby, jest utrzymanie komfortu zwierzęcia i zachowanie wzroku. Jeśli zwierzę utraciło zdolność widzenia i objawy ze strony oka powodują ciągły dyskomfort przy braku spodziewanej reakcji na leczenie, należy rozważyć usunięcie gałki ocznej (5, 6).
Patofizjologia jaskry i uwarunkowania anatomiczne
Znajdujące się za tęczówką ciało rzęskowe produkuje ciecz wodnistą w trybie ciągłym. Przepływa ona z tylnej komory, przez źrenicę do przedniej komory oka i jest odprowadzana przez jej drogi ujścia, tj. kąt tęczówkowo-rogówkowy oraz drogę naczyniowo-twardówkową (5). Ciśnienie wewnątrzgałkowe jest równowagą między produkcją a odpływem cieczy wodnistej (5). Gdy dochodzi do zaburzenia tej równowagi, wzrostu IOP i zmniejszony zostaje przepływ krwi w strukturach gałki ocznej, w konsekwencji dochodzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego i obumierania komórek siatkówki, a tym samym utraty wzroku (5). U wszystkich gatunków zwierząt udomowionych przyczyną wzrostu IOP jest problem z odpływem cieczy wodnistej, nie odnotowano jaskry spowodowanej jej patologiczną nadprodukcją (5).
Produkcja płynu [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
