Dieta w chorobach żołądka

Żołądek jest jednym z narządów, który bierze udział w procesie trawienia, a najsilniejszym bodźcem stymulującym uwalnianie gastryny jest białko. W warunkach fizjologicznych pokarm zostaje wymieszany z sokiem żołądkowym, a następnie przesunięty do jelit, w których zachodzi dalszy proces jego trawienia, po czym dochodzi do wchłaniania substancji odżywczych. Choroby żołądka uniemożliwiają prawidłowy proces trawienia wstępnego pokarmu, co ma swoje dalsze konsekwencje związane z przesunięciem niestrawionej treści do jelit i pojawieniem się biegunki. Dodatkowo mogą występować zaburzenia aktywności motorycznej żołądka, do atonii włącznie. To sprzyja dalszym zaburzeniom procesu trawienia, związanym głównie z niewłaściwym wymieszaniem treści pokarmowej z sokiem żołądkowym. Jeżeli treść pokarmowa nie opuści żołądka, wskutek jego np. opóźnionego opróżniania, może dochodzić do jej fermentacji, co zwiększa ryzyko rozszerzenia i skrętu żołądka (w szczególności u ras predysponowanych). Natomiast osłabienie napięcia zwieracza dolnego przełyku lub zaburzenia aktywności zwieracza odźwiernika zwiększają częstość refluksu, co może prowadzić do wystąpienia choroby refluksowej.

Najczęstszymi przyczynami ostrych stanów zapalnych żołądka są: błędy dietetyczne (spożycie nieprawidłowo zbilansowanego lub przygotowanego pokarmu, pokarmu zepsutego lub zawierającego toksyny czy substancje trujące), połknięcie ciała obcego (kości, kamienia itd.), środków chemicznych, niektórych leków (np. NLPZ), jak również zakażenia wirusowe (np. parwowiroza, nosówka itd.) czy choroby pasożytnicze (10). Przewlekłe zapalenia mogą mieć wiele przyczyn, wśród nich stosunkowo często diagnozuje się alergie lub zaburzenia metaboliczne (10).

Bardzo niewiele jest natomiast informacji o etiopatogenezie rozszerzenia i skrętu żołądka (GDV). Zawsze wskazywano na komponentę genetyczną (budowa klatki piersiowej) i żywienie, sugerując udział węglowodanów i tłuszczów. Przez długi czas sądzono, że szybkie jedzenie i t...