Schorzenia dermatologiczne królików

Podchodząc do leczenia schorzeń dermatologicznych królików, trzeba zdawać sobie sprawę, że mogą one mieć bardzo wiele źródeł. Zmiany chorobowe objawiające się na skórze mogą być wywołane przez warunki środowiskowe (złe warunki higieniczne, nieodpowiednie podłoże), brak odpowiednich warunków bytowych (nuda, brak towarzysza, zła dieta) czy choroby ogólne, prowadzące wtórnie do chorób skóry. Jeżeli nie ustalimy pierwotnej przyczyny choroby i nie usuniemy jej, objawy będą stale nawracać.

Choroby pasożytnicze

Tak samo jak u innych gatunków zwierząt, również u królików możemy spotkać kilka pasożytów żyjących w skórze lub jej wytworach.

Świerzb uszny

Psoroptes cuniculi jest częstym ektopasożytem u królików. W początkowym stadium choroby pojawiają się strupki zlokalizowane zazwyczaj na małżowinie usznej. W ramach postępu choroby strupków robi się coraz więcej i mogą one obejmować całą małżowinę oraz przewód słuchowy. Przy uszkodzeniu łatwo krwawią. Ucho staje się bolesne. Świerzbowi towarzyszy świąd. Króliki intensywnie drapią się po uszach, potrząsają głową, mogą stać się nerwowe, tracić apetyt. Nierzadko pojawiają się powikłania bakteryjne, mogące prowadzić do zapalenia ucha środkowego. W takim przypadku mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego.

Choć świerzbowiec u królików lokalizuje się głównie w obrębie małżowiny, infekcja może rozprzestrzeniać się także w inne rejony – jak skóra w okolicy odbytu (1) czy brzuch (2).

Diagnozę stawia się na podstawie badania klinicznego (obecność charakterystycznie zlokalizowanych strupków), wziernikowania przewodu słuchowego (można zobaczyć świerzbowce), badania mikroskopowego zeskrobiny.

Leczenie polega na podaniu podskórnym iwermektyny w dawce 0,4 mg/kg. Podaje się ją 2-3 razy w odstępach 10-14-dniowych w zależności od zaawansowania objawów (3). Nie należy czyścić uszu i usuwać strupków, ponieważ jest to bardzo bolesne. Na początku leczenia przez 2-3 dni można również podawać leki przeciwb...