Złamania miednicy małych zwierząt

Zwichnięcie stawu biodrowo-krzyżowego

Ten rodzaj urazu najczęściej powoduje dogłowowe i dogrzbietowe przemieszczenie skrzydła kości biodrowej w stosunku do kości krzyżowej. Zwierzę najczęściej nie obarcza kończyny po stronie zwichniętego stawu. W badaniu czasami można palpacyjnie wyczuć niestabilność pomiędzy kością krzyżową a biodrową. Zabieg przeprowadzamy z dostępu dogrzbietowego. Po uwidocznieniu chrząstki stawowej kości krzyżowej oraz odpowiadającej jej powierzchni na skrzydle kości biodrowej wprowadzamy śrubę ciągnącą. Śruba powinna być wprowadzona do kości krzyżowej odpowiednio głęboko. U dużych psów oraz przy obustronnym zwichnięciu w stawie biodrowo-krzyżowym możemy założyć gwóźdź przechodzący przez obydwa talerze kości biodrowych.

Jeśli nie doszło do znacznego przemieszczenia, a także u zwierząt młodych, można rozważać leczenie zachowawcze. Należy jednak pamiętać, że radiogramy wykonane tuż po urazie mogą nie ukazać przemieszczenia, do którego często dochodzi dopiero w późniejszym czasie. Jest to istotne przy podejmowaniu decyzji o leczeniu zachowawczym.

Złamanie kości biodrowej

Jeśli doszło do złamania kości biodrowej, prawdopodobnie jest to proste, skośne złamanie jej trzonu z przemieszczeniem. Odłamy mogą oczywiście ulec przemieszczeniu w dowolnym kierunku, jednak najczęściej odłam doogonowy jest przemieszczony przyśrodkowo i dogłowowo, co skutkuje zwężeniem światła kanału miednicy.

Stabilizację złamania kości biodrowej uzyskuje się różnymi metodami, jednak najlepsze rezultaty przynosi zastosowanie płyty lub – w niektórych przypadkach – wkrętów ciągnących. Dostęp uzyskujemy z cięcia bocznego. Do prawidłowej repozycji odłamów konieczny jest udział asystenta (użycie podważek kostnych oraz ustalenie, czy jest to nieodzowne). Nierzadko odpowiednie ułożenie odłamów uzyskujemy, mocując płytę do odłamu doogonowego, a następnie, reponując go razem płytą, przytwierdzamy ją do odłamu dogłowowego. W czasie manipulacji odłamami pomocne bywa uch...