Zespół chorego węzła zatokowego u psa

Zespół chorej zatoki, zwany również chorobą węzła zatokowego (ang. sick sinus syndrome − SSS), jest jednostką chorobową, w której zaburzenia przewodzenia są związane z idiopatycznym upośledzeniem czynności węzła zatokowo-przedsionkowego (1, 3). Do najczęściej obserwowanych zmian w obrazie EKG zalicza się: bradykardię, zahamowanie zatokowe, blok przedsionkowo-komorowy I°, II°, a także tachykardię nadkomorową, np. w postaci migotania przedsionków. Część ras może być predysponowana do tego schorzenia, są to np. boksery i bulteriery. Podejrzewa się możliwość genetycznego przekazywania skłonności do zespołu chorej zatoki u West Highland White Terrierów, sznaucerów miniaturowych i cocker spanieli (1, 2).

Opis przypadku

Do pracowni
kardiologicznej Katedry Chorób Wewnętrznych z Kliniką Koni, Psów
i Kotów, Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego
we Wrocławiu została skierowana 11-letnia suka, sznaucer miniaturowy,
o masie ciała 9,35 kg. Właściciel był zaniepokojony powtarzającymi się
epizodami osłabienia i omdleń. Objawy te nasiliły się podczas wymiotów
spowodowanych zatruciem pokarmowym (po zjedzeniu parówki). Przed
zatruciem i po nim pies miał dobry apetyt, pragnienie, oddawał
prawidłowo mocz i kał. Nie miał żadnych chorób przewlekłych, ogólnie
rzecz ujmując, nie miał kłopotów zdrowotnych. Podczas wizyty w pracowni
dostrzeżono poszerzony zarys jamy brzusznej, który spowodowany był, jak
się okazało, wodobrzuszem (ryc. 1).

W badaniu klinicznym stwierdzono niemiarowy rytm pracy serca i odpowiadającą mu niemiarowość pulsu na tętnicy udowej. Rytm serca wydawał się być uderzająco wolny, szczególnie biorąc pod uwagę widoczny lęk zwierzęcia przed badaniem – psu ze strachu trzęsły się nogi. Liczba tętna wynosiła średnio 54/min. Wykonano badanie elektroka...