Wypadnięcie gałki ocznej u psów. Opis 21 przypadków

Wyniki

U 9 pacjentów usunięto wypadniętą gałkę oczną. Stopień zaawansowania stanu zapalnego, procesów martwiczych oraz rozszerzająca się w bardzo szybkim tempie infekcja powodowały silny ból oraz szybko postępujące pogarszanie się stanu ogólnego psa. W związku z tym wykonano zabieg enukleacji zaraz po badaniu, gdyż nie było żadnych szans na uratowanie oka.

W kolejnych 12 przypadkach, lecząc farmakologicznie, uratowano gałkę oczną, nie było jednak możliwości zachowania widzenia. W momencie gdy dochodzi do wypadnięcia gałki ocznej na skutek wyszarpania jej przez innego psa, uszkodzenia najczęściej są na tyle poważne, że nie udaje się przywrócić zdolności widzenia. Dodatkowo czynnikiem działającym na niekorzyść pacjenta był zbyt długi czas reakcji właścicieli na zaistniałą sytuację, gdyż skutkowało to wystąpieniem znaczącego obrzęku gałki ocznej, co znacznie zmniejszało szanse na uratowanie zdolności widzenia.

Omówienie

Spośród 21 badanych psów, których właściciele zgłosili się do kliniki z wypadniętą gałką oczną, dwadzieścia należało do ras brachycefalicznych (4 pekińczyki, 8 yorkshire terriery, 5 shih tzu, 2 mopsy, 1 mieszaniec), a jeden był przedstawicielem rasy dolichocefalicznej (owczarek niemiecki) (ryc. 1).

Podczas badania klinicznego u 9 psów ras brachycefalicznych, na skutek bardzo poważnych uszkodzeń gałki ocznej lub w wyniku zbyt późnego zgłoszenia się właściciela z psem do lekarza weterynarii, wykluczyliśmy możliwość wykonania zabiegu repozycji gałki ocznej. U pacjentów tych został przeprowadzony zabieg enukleacji gałki ocznej.