Wybrane niezakaźne patologie ciąży u suk

Ciąża w trzonie macicy (łac. graviditas in corpus uteri)

Ciekawym wyjątkiem uzupełniającym powyższe rozważania jest ciąża z implantacją jednego z płodów w trzonie macicy u suki. Są to rzadkie przypadki. Takie umiejscowienie ampuły płodowej nie sprzyja jej rozwojowi z powodu niekorzystnych warunków troficznych. Dlatego na przełomie 4. i 5. tygodnia ciąży można zaobserwować krwisty wypływ z pochwy, wymagający kontroli lekarsko-weterynaryjnej i badań dodatkowych (ultrasonografia, oznaczenie stężenia progesteronu itd.). Niekiedy nawet może dojść do spontanicznego wyparcia płodu (3). Naturalnie, jeżeli krwawienie jest bardzo poważne, należy rozważyć wykonanie owariohisterektomii. Ważne jest zastosowanie diagnostyki obrazowej do monitorowanie stanu zdrowia pozostałych płodów, których status, w zależności od stopnia zaawansowania ciąży, nie jest do końca przesądzony i może dać im szanse na przeżycie.

Mumifikacja płodu (łac. mumificatio fetus)

Może się zdarzyć, że na skutek działania bardzo wielu różnych czynników (aberracje chromosomalne, infekcje, urazy, zatrucia, zaburzenia hormonalne i in.) dojdzie do obumarcia bez poronienia całego miotu (rzadziej) lub jego części. Wówczas, o ile nie nastąpi kontaminacja środowiska wewnątrzmacicznego bakteriami ropotwórczymi, postępująca resorpcja wód płodowych i płynów tkankowych martwych płodów powoduje ich mumifikację wraz z błonami płodowymi. Zatem w terminie normalnie przebiegającego porodu, obok zdrowych – prawidłowo rozwiniętych szczeniąt, wyparciu mogą ulec zeschlaki (6, 18). Warto dodać, że tego typu patologie częściej są obserwowane u kotów niż u psów (18) oraz przede wszystkim u zwierząt gospodarskich, szczególnie bydła (7, 19).

Nadmierna liczba płodów (łac. hyperfetatio)

Liczba szczeniąt w miocie jest prawdopodobnie jednym z najczęstszych pytań, jakie hodowca zadaje lekarzowi weterynarii podczas badania ciężarnej suki, warto jednak zachować powściągliwość w ocenie. Nawet wysokiej klasy urządzenia do tec...