Terapia psów geriatrycznych

Dzięki polepszeniu ogólnych warunków stwarzanych psom przez ich właścicieli, w tym lepszej jakości karmy i opieki medycznej, długość wieku życia psa się wydłuża.

W związku z tym szczególnie geriatria weterynaryjna zyskuje coraz bardziej na znaczeniu. Wraz z wiekiem zmniejsza się znacząco ogólna sprawność psa, czego typowym przykładem jest zmniejszenie się wydolności biernego i aktywnego aparatu ruchowego. Skutkiem tego jest zmniejszenie jakości życia zwierzęcia.

Podczas procesu starzenia w organizmie zachodzą następujące główne zmiany:

Komórki i tkanki mają ograniczoną liczbę cykli podziału, aż do jego ostatecznego zaniku, co powoduje ograniczenie funkcji przypisanych danemu rodzajowi komórek. Funkcje nieodnowionych komórek przejmuje w wieku średnim tkanka łączna, a później – tkanka tłuszczowa. W wyniku tych procesów obniża się elastyczność tkanki i w raz z wiekiem wzrasta niebezpieczeństwo wystąpienia kontuzji.Mniejsza liczba komórek przy jednoczesnym zmniejszeniu ich aktywności skutkuje spowolnieniem przemiany materii i obniżonym zapotrzebowaniem na energię o około 20-40%. Dlatego niesłychanie istotne jest optymalne zbilansowanie diety. Nieuwzględnienie tego faktu w żywieniu psa prowadzi często do nadwagi i zmniejszenia zdolności ruchowej zwierzęcia.Z wiekiem postępują zmniejszenie masy kostnej szkieletu oraz proces zanikania chrząstki stawowej, co w konsekwencji prowadzi do wystąpienia chorób zwyrodnieniowych i kontuzji.Negatywnym skutkiem procesu starzenia jest zmniejszenie liczby komórek mięśniowych, prowadzącej do atrofii mięśni.Do najważniejszych ujemnych zmian należą przemiany w układzie krwionośnym, np. zmniejszenie objętości serca i zmniejszenie elastyczności naczyń krwionośnych. Spadek wydolności serca może dojść aż do 50%.Wraz z wiekiem obniża się również aktywność układu nerwowego. Polega to między innymi na spowolnieniu przekazu bodźców nerwowych.Również układ oddechowy podlega wraz z wiekiem obniżeniu wydajności. Częstymi oznakami pro...