Sprawozdanie – 45. Światowy Kongres Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt

Jednym z zadań, jakie PSLWMZ postawiło sobie przed Kongresem, było promowanie wykładowców z Polski.

Na 100 wykładowców z całego świata swoje prelekcje wygłosiło 14 Polaków. Byli to: prof. Łukasz Adaszek, dr Paweł Bączkowski, prof. Tadeusz Frymus, dr Jerzy Gawor, prof. Jakub Gawor, dr Joanna Iracka, dr Maciej Klockiewicz, prof. Wojciech Niżański, dr Paweł Stefanowicz, prof. Marek Świtoński, dr Grzegorz Wąsiatycz, prof. Marcin Wrzosek, dr Krzysztof Zdeb, prof. Yauheni Zhalniarovich. Przyszłość i koniec pandemii pokażą, czy efekt promocyjny zastanie osiągnięty.

Przez zmianę formy Kongresu na wirtualną nie bardzo mogliśmy pochwalić się Polską i polską weterynarią, ale może jeszcze nadarzy się okazja. Jako ciekawostkę sprawozdanie zawiera zdjęcia pokazujące wejście do wirtualnej hali kongresowej, foyer wirtualnej hali kongresowej i wspólne stoisko PSLWMZ, Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej, „Weterynarii w Praktyce” i „Magazynu Weterynaryjnego”. No cóż… pandemia COVID-19 przyspieszyła wirtualizację kształcenia podyplomowego lekarzy weterynarii bardziej niż działania wielu krajowych i światowych instytucji przez ostanie naście lat. Pytanie brzmi: „Czy tego oczekują lekarze weterynarii?”

Podsumowując, chciałbym podziękować wszystkim, którzy nas wspierali w działaniach przygotowujących Kongres, a szczególnie Krajowej Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej i prezesowi dr. Jackowi Łukaszewiczowi za wsparcie finansowe tłumaczeń ponad 80 wykładów na język polski i udostępnieniu łam „Życia Weterynaryjnego” w celu promocji Kongresu. „Weterynarii w Praktyce” chciałbym podziękować za szczególną przychylność w promowaniu Kongresu i udostępnieniu swojego miesięcznika do jego promocji. Zasługi nie zostaną zapomniane.

Duże podziękowania należą się naszym wykładowcom za przygotowanie i wygłoszenie wykładów na Światowym Kongresie. Jednak najbardziej chciałbym podziękować członkom władz PSLWMZ. Na pierwszym miejscu podziękowania należą się dr. Jerzemu Gaworowi, który przez kilka lat był spirytus movens całego przedsięwzięcia, członkom LHC (Lokalnemu Komitetowi Organizacyjnemu): Jerzemu Gaworowi, Jackowi Szulcowi i Zbigniewowi Blimke oraz członkom Lokalnego Komitetu Naukowego: Wojciechowi Niżańskiemu, Tadeuszowi Frymusowi i Romanowi Lechowskiemu.

Kończąc to krótkie sprawozdanie, chciałbym przypomnieć, że w naszej poprzedniej rozmowie użyłem sformułowania, że „Światowy Kongres ma się stać przyczynkiem do ponownej dyskusji na temat ustawicznego kształcenia, a przede wszystkim, aby ustawiczne kształcenie było obowiązkowe dla lekarzy weterynarii i personelu średniego, a nie fakultatywne”. A jako podsumowanie mojego sprawozdania przytoczę ponownie cytat z Norwida:

„Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą.
Czy zostanie na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?”

Andrzej Lisowski
Jerzy Gawor