Trudny poród u suki i kotki – jak rozpoznać, jak rozwiązać?
Farmakologiczna pomoc porodowa
Pomoc farmakologiczna opiera się na podaniu oksytocyny, glukonianu wapnia oraz płynów, w tym przede wszystkim roztworu soli fizjologicznej 0,9% 1:1 z glukozą 5%. Oksytocyna zwiększa częstotliwość występowania skurczów macicy. Powinna być podawana w dawkach od 0,2 do 4 j.m./sukę (podskórnie lub domięśniowo, nie dożylnie), rozpoczynając od niższych dawek (dawka u kotek: 0,25 do 2 j.m./kotkę). Nie powinno się podawać oksytocyny częściej niż raz na ok. 30-40 minut, również brak efektu po dwu-, trzykrotnym podaniu może sugerować małą szansę powodzenia tej metody i konieczność wykonania zabiegu cesarskiego cięcia. Zbyt duże dawki oksytocyny mogą skutkować zaburzeniem rytmu skurczów lub skurczami spastycznymi i doprowadzić do zaburzeń w pasażu płodów przez drogi rodne. Należy także przed podaniem oksytocyny upewnić się, czy przyczyną komplikacji porodowych nie jest obstrukcja płodu, ponieważ nasilenie częstotliwości skurczów w takiej sytuacji może doprowadzić do pęknięcia macicy. Podobne ryzyko niesie również zbyt wczesne podanie leku, w sytuacji kiedy brakuje pewności, czy szyjka macicy jest odpowiednio rozwarta, np. przed wyparciem pierwszego płodu. W takiej sytuacji, jeśli II faza porodu przedłuża się, należy odstąpić od udzielenia pomocy farmakologicznej (13).
Podanie glukonianu wapnia (roztwór 10-proc., 0,465 mEq Ca2+) ma na celu zwiększenie siły skurczu mięśniówki macicy. Powinien być podawany nie częściej niż co 5 godzin w dawce 1 ml/5 kg m.c. (u kotki 0,5-1 ml 10 proc. roztworu – 1-2 mg czystego wapnia/kg masy ciała kotki) na ok. kwadrans przed podaniem oksytocyny, ponieważ wtedy wykazuje większą skuteczność (14).
Powodzenie pomocy farmakologicznej w dużym stopniu zależy od aktualnego stanu rodzącej samicy oraz podejrzewanych przyczyn. Ocena sytuacji powinna zawsze brać pod uwagę szanse powodzenia porodu wspomaganego manualnie oraz farmakologicznie – dane literaturowe wskazują średnio na 30-40-proc. powodzenie zastosowa...