Praktyczny niezbędnik pojęć
Asysta
Iniekcja podskórna – rodzaj przeztkankowego podania leku. Lek wprowadzany jest podskórnie do tkanki łącznej. Czas wchłaniania leku wynosi od kilkudziesięciu minut do nawet kilku godzin.
Iniekcja domięśniowa – sposób podania leku, polegający na wprowadzeniu igły do mięśnia i następnie jego wstrzyknięciu. W odróżnieniu od iniekcji podskórnej czas wchłaniania leku jest znacznie szybszy.
Wenflon – plastikowa rurka różnej wielkości, umieszczana tymczasowo w żyle w celu podania leków lub podłączenia kroplówki.
Etogram – zestaw wszystkich wzorców zachowań właściwych dla danego gatunku.
Behawioryzm
Agresja dystansująca – rodzaj agresji obronnej, skierowana wobec ludzi i zwierząt zbliżających się do psa, a wywołujących u niego poczucie zagrożenia; objaw fobii społecznej, np. agresja wobec ludzi poruszających się o kulach.
Agresja z rozdrażnienia – rodzaj agresji obronnej, może wystąpić w sytuacji: przekroczenia dystansu osobniczego przez innego osobnika, wystąpienia bólu lub jego przewidywania, frustracji, pogorszenia funkcjonowania wzroku lub słuchu.
Agresja ze strachu – rodzaj agresji obronnej; może ją wywołać strach przed faktycznym lub domniemanym atakiem ze strony osobnika przekraczającego dystans krytyczny, gdy zwierzę nie może wykorzystać innej strategii obrony – ucieczki (nie może ze względów fizycznych lub nie ma jej w zakresie swoich zachowań).
Agresja konkurencyjna – rodzaj agresji ofensywnej; występuje podczas rywalizacji o zasoby lub przywileje; np. zachowania agresywne podczas rywalizacji o pokarm, kontrolę nad przestrzenią.
Agresja zaborcza – rodzaj agresji ofensywnej; termin opisujący bronienie przez psa przedmiotu lub obiektu, który sobie przywłaszczył.
Zachowania łowcze, agresja łowcza – rodzaj agresji ofensywnej; atakowanie znajdujących się w ruchu zwierząt lub ludzi, z którymi pies nie został zsocjalizowany; naturalne zachowanie drapieżnika.
Agresja nadmierna (hiperagresja) – patologiczny rodzaj agresji występujący jako efekt eskalacji innego typu agresji (hiperagresja wtórna) lub w formie pierwotnej (hiperagresja pierwotna); charakteryzuje się: nietypowym przebiegiem sekwencji zachowań, zanikiem fazy początkowej i końcowej, brakiem kontroli ugryzień, wielokrotnym powtarzaniem ataków, brakiem reakcji na okazywanie uległości przez ofiarę.
Grooming
Obcinanie pazurów – rodzaj zabiegu pielęgnacyjnego, polegający na skróceniu pazura na długość umożliwiającą prawidłowe opieranie kończyny, jednak nie krócej niż dolna granica macierzy.
Trymowanie – zwane także skubaniem, ma na celu usunięcie martwej sierści okrywowej. Często mylony z zabiegiem usunięcia podszerstka, a tym samym wykonywany w niewłaściwy lub niewystarczający sposób (trymerami hakowymi). Dotyczy psów szorstkowłosych, a także psów gładkowłosych o sierści miękkiej przylegającej do ciała. Najważniejszą cechą trymowania jest skubanie sierści zgodnie z kierunkiem wzrostu włosów w równych odstępach czasu w celu utrzymania sierści w tak zwanej rotacji (warstwowości sierści). Najczęściej popełniane błędy to trymowanie do skóry lub w gołe place. Zabieg skubania można wykorzystać w pielęgnacji kotów i psów o sierści koziej w początkowym, młodzieńczym okresie tworzenia prawidłowej okrywy.
Wyczesywanie – proces mający na celu rozplątanie skołtunionej i sfilcowanej sierści i usunięcie martwej sierści. Do wyczesywania nadmiaru martwej sierści służą różnego rodzaju szczotki o zagiętych pinach, filcaki, grzebienie, furminatory. Aby unikać sfilcowania sierści, potrzebna jest systematyczność w przeprowadzaniu powyższego zabiegu. Sierść obumiera mniej więcej co 3-4 tygodnie.
Trymer hakowy – przyrząd składający się z kilku lub kilkunastu zębów o kształcie haczyka. Wewnętrzna strona haka jest ostra. Przyrząd służy do wyczesywania podszerstka z szaty o średniej długości. Prawidłowo używany, nie ucina, a tym samym nie uszkadza sierści okrywowej. Ostra część haczyka pomaga wbijaniu się w grubą warstwę sierści, jednak jego zadaniem nie jest skracanie sierści, lecz jej przerzedzenie poprzez wyciągnięcie podszerstka. Nieprawidłowo używany, ucina sierść okrywową i niszczy jej strukturę, co może być fatalne w skutkach dla sierści szorstkiej, długiej lub koziej. Dla zachowania prawidłowej struktury sierści należy unikać wymiany zębów stępionych na nowe, ostre oraz ruchów dłuższych niż 8 cm podczas posługiwania się tym narzędziem.
agresja dystansująca agresja dystansująca
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2813 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
W trakcie praktyki świadczonej w terenie wskazane jest zabezpieczenie lekarza weterynarii na nieprzewidziane sytuacje, w tym związane z zagrożeniem życia i zdrowia zwierząt. Pomocne w tej kwestii będzie prowadzenie odpowiedniej dokumentacji, odbieranie zgód od właścicieli zwierząt na przeprowadzenie zabiegów, operacji czy innych czynności. W artykule przedstawiam, jakie inne zabezpieczenia stosować na wypadek stanów zagrożenia życia […]
Choroby racic jako ważna przyczyna brakowania krów w stadzie bydła mlecznego
Streszczenie Kulawizna i choroby racic stanowią poważny problem w hodowli bydła mlecznego. Choroby racic mogą być bezpośrednią lub pośrednią przyczyną eliminacji krów ze stada. Zaburzenia motoryczne wpływają na stan ogólny organizmu, powodując straty dla hodowcy z powodu spadku mleczności, obniżonej płodności czy występowania zaburzeń metabolicznych. Kompleksowa opieka, monitorowanie i szybkie diagnozowanie rodzaju choroby umożliwia zastosowanie […]
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Streszczenie Odsadzanie to jeden z najtrudniejszych okresów w życiu prosiąt, który powoduje u nich ogromny stres i towarzyszy mu uszkodzenie morfologii oraz przepuszczalności jelit, a także wpływa na skład mikrobiomu. Ponadto po odsadzeniu następuje zmiana żywienia prosiąt. Różne rodzaje składników odżywczych, tj. włókno, węglowodany i białko, są fermentowane w jelicie przez różne mikroorganizmy. Zmiany w […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Streszczenie Stan jamy ustnej u koni geriatrycznych często stanowi ogromne wyzwanie dla lekarzy weterynarii. Problemy z zębami w tej grupie wiekowej często wiążą się z dużą bolesnością, dlatego najważniejszym zadaniem lekarzy weterynarii jest umiejętność rozpoznania i postępowania terapeutycznego. Abstract Oral cavity condition in geriatric horses frequently presents a great challenge for veterinarians. As dental issues […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
W trakcie praktyki świadczonej w terenie wskazane jest zabezpieczenie lekarza weterynarii na nieprzewidziane sytuacje, w tym związane z zagrożeniem życia i zdrowia zwierząt. Pomocne w tej kwestii będzie prowadzenie odpowiedniej dokumentacji, odbieranie zgód od właścicieli zwierząt na przeprowadzenie zabiegów, operacji czy innych czynności. W artykule przedstawiam, jakie inne zabezpieczenia stosować na wypadek stanów zagrożenia życia […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Po raz kolejny odbył się Światowy Kongres Bujatryczny. Tym razem jego 32. edycja miała miejsce w tropikalnym Cancun w Meksyku. Ta cykliczna impreza miała swoją premierę w 1960 roku w Hanowerze i co 2 lata (z jedynym wyjątkiem podczas trwania pandemii COVID-19) gromadzi w jednym miejscu bujatrów z całego świata. Podczas tegorocznej edycji do miasta […]