Praktyczne aspekty odchudzania psów i kotów

Zwierzęta nie wiedzą, ile zjeść

Częstym argumentem podnoszonym przez opiekunów są mechanizmy autoregulacji pobrania pokarmu (8). Niestety zarówno u ludzi, jak i u zwierząt, nie są one wystarczająco silne, aby gwarantować pobranie optymalnej dawki pokarmowej jakościowo i ilościowo. Wynika to nie tylko z nadpodaży energii i łatwego dostępu do pokarmu, ale także z powodu innych czynników środowiskowych, w tym działalności hormonalnej tkanki tłuszczowej. W dużym uproszczeniu – tkanka tłuszczowa wpływa na zwiększone pobranie energii, m.in. jest to związane z produkcją polipeptydu leptyny. Ma ona wpływ na wyższe pobranie energii, jej wykorzystanie, pomimo wpływu na podwzgórze w celu obniżenia wydzielania neuropeptydu Y. W warunkach fizjologicznych neuropeptyd Y to hormon, który jest wydzielany przy braku pożywienia, skutkując spożywaniem większych posiłków i przybieraniu na wadze.

Podobnie jak grelina, peptyd żołądkowy, której poziom wzrasta między posiłkami i szybko spada po ich zjedzeniu. U otyłych psów i kotów poziom greliny jest odwrotnie skorelowany z leptyną (28). Niski poziom greliny u otyłych zwierząt tłumaczy się nadmiernymi rezerwami zebranymi w organizmie. Tak więc, pomimo obniżonego poziomu naturalnych hormonów regulujących zwiększone pobranie pokarmów, działalność sekrecyjna tkanki tłuszczowej i produkcja leptyny „oszukuje” organizm do wyższego pobierania energii. W efekcie poziom leptyny w surowicy jest silnie skorelowany z otyłością u gryzoni, psów, kotów oraz ludzi (26).

Tab. 1. Wybrane opisy sylwetek dla psów wg 9-stopniowego systemu oceny kondycji (BCS), na podstawie Wytycznych żywieniowych FEDIAF 2018 (www.polkarma.pl). Przykładowo wyliczono wartości dla potencjalnej masy ciała psów różnej wielkości

Tab. 2. Wybrane opisy sylwetek dla kotów wg ...