Płyty kostne w ortopedii małych zwierząt. Cz. II

Postępowanie w przypadku destabilizacji i zakażenia

W przypadku destabilizacji złamania konieczna jest jego ponowna stabilizacja. Do chirurga należy wybranie, czy usztywnienie zewnętrzne będzie skuteczne i nie wywoła dodatkowych powikłań, czy konieczna jest reoperacja złamania.

W zakażeniu wokół implantów użytych do osteosyntezy przyjęto dwa kierunki postępowania:

1. Pozostawienie implantu in situ, jeśli pomimo infekcji stabilnie zespala odłamy kości.
2. Usunięcie implantu i zmiana zespolenia na zewnętrzne w przypadku infekcji obluzowania.

W każdym przypadku obowiązuje dokładne chirurgiczne oczyszczenie okolicy implantu z ropy, ziarniny zapalnej oraz martwaków i miejscowa implantacja antybiotyku.

Leczenie chirurgiczne pozabiegowego zapalenia kości powinno spełnić następujące wymogi:

1. Opanowanie infekcji w kości poprzez:
   • usunięcie ogniska zapalnego w kości: trepanacja kości, sekwestrektomia i wycięcie ziarniny zapalnej lub resekcja segmentu kości, jeśli zapalenie dotyczy całego obwodu kości,
   • miejscową aplikację środka bakteriobójczego: taurolin-gel, gąbka kolagenowa z gentamycyną, cement akrylowy nasycony antybiotykiem, porowata ceramika impregnowana antybiotykiem.
   • stabilizację odłamów kostnych po resekcji – jeśli jest to konieczne. Stosuje się raczej stabilizację zewnętrzną – w której wszczepy mocujące kość przechodzą przez nią w pewnej odległości od miejsca infekcji. Stabilizacja przykostna lub śródszpikowa nie są akceptowane przez większość ortopedów.
2. Poprawa stanu skóry ponad ogniskiem zapalnym, jeśli kość jest pokryta blizną lub istnieje ubytek skóry.
3. Odtworzenie ubytku kości, w przypadku ubytku kości [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas