Pasożyty jelitowe psów i ich zwalczanie

U psów możemy rozpoznać inwazje jelitowe pasożytów należących do różnych grup systematycznych. Najczęściej w przewodzie pokarmowym spotykamy nicienie, ale inne rodzaje pasożytów także odgrywają dużą rolę.

Pierwotniaki (Protozoa)

Do najczęściej spotykanych należą Giardia duodenalis oraz kokcydia – Cystoisospora sp. oraz Sarcocystis sp.

Giardia duodenalis

Jest to kosmopolityczny wiciowiec, który występuje jako trofozoit i cysta w dwunastnicy, początkowym odcinku jelita cienkiego oraz w przewodach i pęcherzyku żółciowym. Trofozoit, długości 9-19 µm, szerokości 8-13 µm, gruszkowatego kształtu, wypukły po stronie grzbietowej, po stronie brzusznej znajduje się nerkowaty krążek czepny. W przedniej, najszerszej części komórki widoczne są dwa jądra, poniżej jąder znajdują się dwie aksonemy usztywniające komórkę, trofozoit zaopatrzony jest także w cztery pary wici. Cysta, stanowiąca formę inwazyjną, sięga 18 µm długości, zawiera dwa lub cztery jądra, aksonemy i zawiązki wici. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową, źródłem inwazji są najczęściej osobniki będące nosicielami. Giardioza częściej występuje w dużych hodowlach, gdzie młode osobniki mają kontakt z dorosłymi. Źródłem zarażenia szczeniąt może być także ich matka. Wg podziału na genotypowe grupy Mayrhofera inwazje u psów powodowane są przez genotypy A-1, B, C i D (1, 2). Trofozoity, przysysając się do powierzchni jelita, znacząco ograniczają powierzchnię wchłaniania, powodują także silne stany zapalne. Objawy kliniczne – w postaci ostrej notuje się: biegunki o intensywnym, nieprzyjemnym zapachu, brak apetytu, posmutnienie; w postaci przewlekłej występują słabo nasilone objawy jelitowe, niejednokrotnie bagatelizowane przez właściciela.

Tradycyjne rozpoznanie giardiozy opiera się na wykryciu w badaniu mikroskopowym cyst lub trofozoitów. Łatwiejsze i dokładniejsze (ale droższe) jest przeprowadzenie badania na obecność koproantygenu testem ELISA lub testem immunochromatograficznym, obecnie wykorzystywan...