Opieka pooperacyjna zoofizjoterapeuty nad pacjentem neurologicznym. Zalecenia dla właściciela

Zalecenia dla właściciela

Przekazując właścicielowi informacje, w jaki sposób opiekować się zwierzęciem po zabiegu neurochirurgicznym, należy zwrócić uwagę na kilka aspektów:

• przy omawianiu wszystkich zabiegów pielęgnacyjnych oraz rehabilitacyjnych należy wykonać demonstrację;
• najlepiej, żeby właściciel nagrał film w trakcie demonstracji, do którego będzie mógł powrócić w domu w przypadku niejasności lub wątpliwości;
• właściciel powinien powtórzyć każdy omawiany element postępowania przy terapeucie po to, by terapeuta mógł poprawić ewentualne błędy;
• należy wytłumaczyć właścicielowi, czemu służą wszystkie czynności.

Większość czynności właściciel będzie wykonywał w podobny lub taki sam sposób, jak zoofizjoterapeuta w lecznicy. Jedynie ćwiczenia bierne będą wykonywane w uproszczony i szybszy sposób (trójzgięcie i trójwyprost).

Najczęstsze błędy popełniane w domu

Wymienione poniżej błędy popełniane w domu przez właściciela wynikają z różnych powodów, do których najczęściej zaliczają się:

• niewiedza właściciela:
  • nikt właściciela przy wypisie nie poinformował, jak ma wyglądać opieka nad pacjentem;
  • właściciel został poinformowany w sposób niewystarczający (np. wyłącznie ustnie);
  • własciciel zapomniał, jak powinno wyglądać prawidłowe wykonanie danej czynności;
• wlaściciel nie ma czasu/motywacji;
• właściciel boi się robić czegokolwiek przy swoim zwierzęciu:
  • może to wynikać z niewłaściwego sposobu przekazania informacji bądź przekazania zbyt dużej ilości informacji;
  • może wynikać z uwarunkowań psychicznych właściciela.

Autorka artykułu najczęściej spotyka się z następującymi błędami popełnianymi w domu, które mogą zostać bardzo łatwo wyeliminowane poprzez przekazanie odpowiednich informacji podczas instruktażu oraz zmotywowanie właściciela:

• właściciel nie wyciska/nie cewnikuje pęcherza spastycznego; zawartość pęcherza wypływa w wyniku przepełnienia (może dojść do infekcji układu moczowego);
• właściciel nie wychodzi ze zwierzęciem na spacer, co skutkuje tym, że:
  • zwierzę załatwia potrzeby fizjologiczne w domu, chociaż ma kontrolę nad opróżnianiem pęcherza i wypróżnieniem;
  • zwierzę jest wyciskane w domu. Właściciel nie jest w stanie wychwycić, że kontrola nad pęcherzem/wypróżnieniami powróciła. Autorce artykułu niejednokrotnie zdarzyło się, że klient wyciskał zwierzę, które miało zdrowy pęcherz.
  • pojawia się apatia, depresja, wycofanie się psa z życia rodzinnego. Pies nie ma motywacji do normalnego życia;
• właściciel nie zmienia boku zwierzęcia, nie pionizuje, co skutkuje:
  • powstaniem odleżyn (szczególnie jeśli zwierzę leży na nieoddychającym legowisku);
  • wtórnymi zanikami mięśniowymi w rejonach ciała nieobjętych niedowładem. Autorce zdarzyło się rehabilitować psa w typie owczarka niemieckiego, który doznał urazu kręgosłupa (kręgozmyk na poziomie L2-L3 z bardzo ciężkim uszkodzeniem rdzenia kręgowego. Zgodnie z neurolokalizacją pies powinien wykazywać objawy niedowładu/porażenia wyłącznie w kkm). Pies po operacji w domu leżał wyłącznie na boku przez półtora miesiąca, nie był stymulowany do żadnej aktywności. Doszło do poważnych zaników mięśniowym w obrębie kkp oraz szyi, grzbietu i tułowia. Podczas pierwszej wizyty u zoofizjoterapeuty (półtora miesiąca po operacji) pies nie był w stanie przyjąć pozycji mostkowej.

mgr Małgorzata Kizerwetter
zoofizjoterapeuta
Psychodnia – Ośrodek Rehabilitacji Zwierząt w Warszawie
przewodnicząca Polskiego Związku Zoofizjoterapeutów
dyrektor Studium Fizjoterapii Zwierząt

nad pacjentem neurologicznym, nad pacjentem neurologicznym, nad pacjentem neurologicznym