Nauka chodu rdzeniowego w przypadku porażenia kończyn z brakiem czucia bólu głębokiego – opis przypadku

Dyskopatia to coraz częściej występujące schorzenie u psów, które jest konsekwencją wypadnięcia, przesunięcia bądź degradacji tarczek międzykręgowych wskutek ich zwyrodnienia albo zwapnienia (11, 12). Powoduje to zbliżenie się jądra miażdżystego w stronę rdzenia kręgowego, co w konsekwencji daje objawy neurologiczne, uzależnione od miejsca wystąpienia dyskopatii. W przypadku odcinka szyjnego zauważa się: ból, zmniejszony zakres ruchów oraz przykurcze mięśni szyi czy też obniżoną pozycję głowy. Jeśli przemieszczenie krążka międzykręgowego dotyczy odcinka piersiowo-lędźwiowego, obserwuje się: ból oraz sztywność kręgosłupa, brak chęci do ruchu, porażenie kończyn miedniczych i zaburzenia oddawania kału oraz moczu (3, 5, 7). W zależności od lokalizacji i stopnia ucisku na rdzeń kręgowy, u psa mogą wystąpić: tetrapareza, tetraplegia, co oznacza niedowład lub porażenie czterokończynowe, parapareza, paraplegia, które dotyczą niedowładu lub porażenia kończyn miednicznych (4, 14).

W przypadku analizy predyspozycji do występowania choroby krążka międzykręgowego możemy przytoczyć rasy chondrodystroficzne, takie jak: buldożki francuskie, shih tzu oraz jamniki, a także rasy duże: dobermany, boksery i owczarki niemieckie. Proces starzenia się zwierzęcia nie pozostaje bez znaczenia, co za tym idzie, stopniowe niszczenie i uszkadzanie dysków międzykręgowych, spowodowane obniżeniem ilości kolagenu (4, 9).

Leczenie dyskopatii może przebiegać w dwóch wariantach: zachowawczo oraz operacyjnie. Szeroko pojęte choroby kręgosłupa wymagają szczególnej ostrożności oraz ochrony niestabilnych odcinków, dlatego też leczenie zachowawcze polega na ograniczeniu ruchu zwierzęcia przez okres około jednego miesiąca oraz zastosowanie leków, głównie sterydów, oraz tych, które zawierają w swoim składzie witaminy z grupy B, spowalniające procesy degeneracyjne nerwów (4). Leczenie operacyjne jest wykonywane w uzasadnionych przypadkach, w momencie gdy pacjent jest w dobrym stanie ogólnym, niemni...