Muchówki z rodziny Hippoboscidae – rosnący problem u zwierząt towarzyszących

Muchówki jako wektorychorób zakaźnych

Muchówki z rodziny Hippoboscidae dodatkowo stanowią zagrożenie epizoonotyczne dla zdrowia zwierząt towarzyszących, ponieważ przenoszą drogą horyzontalną wiele patogenów. Opisano udział muchówek w przenoszeniu Trypanosoma spp. i Hemoproteus spp. (14). Wykazano również udział tych muchówek w przenoszeniu: Anaplasma phagocytophilum, A. ovis i Rickettsia helvetica i R. burneti (2, 15, 16). Przeprowadzone badania nad muchówkami w Niemczech wykazały, że L. cervi była wektorem Trypanosoma spp. występujących u jeleniowatych (14, 17).

Opisano również zdolność L. cervi do przenoszenia Bartonella spp. (18, 19). W Norwegii L. cervi przyczynia się do zarażania Bartolenella spp. zwierząt dzikich (20). W literaturze brak jest informacji dotyczących roli muchówek z rodzaju Lipoptena spp. w przenoszeniu patogenów specyficznych dla zwierząt towarzyszących. H. longipennis jest również zdolna do przenoszenia innych pasożytów, w tym nicieni – Acanthocheilonema dracunculoides i świerzbowców – Cheyletiella yasguri (21, 22). Stwierdzono, że H. longipennis jest mechanicznym wektorem dla Leishmania spp. w miejscach, gdzie pasożyt występuje endemicznie u psów (22). Filariozy i cheyletiellozy, przenoszone przez muchówki jako choroby odzwierzęce, stanowią również zagrożenie dla człowieka.

Preferencjew doborze żywiciela

Muchówki
prawdopodobnie kierują się podobnymi zmysłami w doborze żywiciela
co komary, jednak wymaga to potwierdzenia w dalszych badaniach. Owady
te zwabiają: zwiększone stężenie CO2 w wydychanych powietrzu,
kwas mlekowy oraz inne składniki potu, dlatego też w przypadku psów
muchówki często siadają na łapach i później wędrują w inne okolice
ciała. Posługują się również termodetekcją, zwabia je wyższa temper...