Moczowody – wyzwanie diagnostyczne

Ureterocele

Rozwój radiologii pozwala na coraz bardziej precyzyjne diagnozowanie subtelnych wad anatomicznych. Ureterocele jest zwężeniem moczowodu w miejscu jego ujścia do pęcherza moczowego w warstwie podśluzówkowej. Jest ono rzadko diagnozowane, najczęściej w następstwie chirurgicznej interwencji w przypadkach przemieszczenia moczowodu.

Łagodne zwężenie ujścia moczowodu najczęściej przebiega bezobjawowo, w cięższych przypadkach można obserwować bezmocz, nietrzymanie moczu, zakażenia dróg moczowych (8, 9).

Leczenie zależne jest od nasilenia wady. Zwężenie niewielkiego stopnia, nie utrudniające spływu moczu do pęcherza moczowego, nie wymaga interwencji, a jedynie monitorowania jakości mikrobiologicznej moczu. W przebiegu cięższych wad można próbować poszerzyć ujście, na przykład poprzez wykonanie nacięcia w czasie cystoskopii W każdym przypadku należy pamiętać, że nowa blizna może „ściągnąć” tkankę i problem powróci. W bardzo zaawansowanych przypadkach, w których na skutek problemów z odpływem moczu dochodzi do wodonercza, trzeba rozważyć nefrektomię.

Niedrożność moczowodu

Niedrożność dotyczy najczęściej jednego moczowodu. Przyczyny zamknięcia światła moczowodu mogą leżeć zarówno w jego świetle (np. kamienie migrujące z nerek, skrzepy krwi), dotyczyć ściany moczowodu (nowotwory, ektopia moczowodu z brakiem ujścia końcowego), jak i wynikać z ucisku na moczowód z zewnątrz (ucisk przez przerośnięty gruczoł krokowy, rozrost nowotworowy w okolicy trójkąta pęcherza moczowego, rozrost nowotworowy okolicznych tkanek, nieumyślne podwiązanie moczowodu, na przykład podczas owariohisterektomii) (10-13).

Objawy kliniczne zależą od stopnia upośledzenia przepływu moczu i przyczyny niedrożności. Utknięciu kamienia moczowego w świetle moczowodu towarzyszy bardzo silny ból brzucha objawiający się przybraniem charakterystycznej postawy, karpiowatego wygięcia grzbietu, postękiwaniem. Utrudniony odpływ moczu z nerki skutkuje wzrostem ciśnienia w torebce Bowmana ...